weg te trekken van het dorp in de offerte, ik dacht altijd van de hoge verhouding van kinderen tot volwassenen, kinderen, of ze behoorden tot dit dorp of een andere in de wereld, was de hoop van de toekomst, maar die de hele ervaring, had meteen stak handen op zoek naar geschenken en geld van mij en alle andere passagiers op elkaar, alsof het cruiseschip een periodieke had vertegenwoordigd, .
meerjarige Kerstman bezoek
Als mensen, de rivier de bewoners had dezelfde fundamentele kwaliteiten en kenmerken als de rest van ons gemeenschappelijk: identiteit, persoonlijkheid, talent, verhoopte bijdrage aan de wereld, hoop, dromen en de uiteindelijke realisatie van spoorvorming in de modder als zij het einde van hun levensduur paden had bereikt.
Hun dorp had ruwe, primitieve, houten structuren, genaamd huizen waar hun families had gebonden verstrekt; marketless, gemeenschappelijk voedsel voor levensonderhoud van de rivier en de bodem; een school huis waarin om te leren, ideeën uit te wisselen, te groeien en vooruit; een kerk om de banden met en aanbidden hun hogere machten; en de rolmodellen van ouder, leraar en priester om te leiden, te inspireren en te emuleren, volledig te bewijzen dat, ondanks de geografische ligging differentiatie en lifestyle ongelijkheid, dat we allemaal afkomstig uit dezelfde bron.
Maar ik blijven richten op de uitgestrekte handen en kon niet nalaten me af of we, zoals het bezoeken van toeristen die vrij gegeven en leerde hen om vrij te verwachten, had een of andere manier begonnen te corrupt en verwennen hun primitieve, ongerepte, onschuldige, niet-materialistische zak van de tijd. Maar ik een of andere manier wist dat we hadden ...
Zelf had ik het dorp schoolmeester een tip groter dan een week gegeven, zo niet maandelijkse salaris in Boca da Valeria-als, inderdaad, er was enige salarissen zijn er-maar gerechtvaardigd is als een investering in het onderwijs.
Ergens langs de lijn, wanneer de conversie proces om moderniteit en het materialisme onomkeerbaar was geweest, zou ik op zoek naar een nieuwe Boca da Valeria. Door er reizen, zou ik opnieuw leren en worden verrijkt door het. Door er reizen, zou ik ook weer gedeeltelijk verantwoordelijk voor de onvermijdelijke verandering.
Als de Royal Princess Heb langzaam terugge