Op het moment, Cuba was 's werelds onbetwiste sigaar kapitaal, dankzij zowel de unieke fijne tabak van zijn district Vuelta Abajo en haar geschiedenis als de eerste plek waar veel westerse ontdekkingsreizigers en kolonisten ondervonden de oude ritueel van gerold tabak blad roken. Als een zaak van de feiten, hoewel, dat de status van "sigaar kapitaal 'wordt in toenemende mate uitgedaagd door het aanbod van Honduras, Nicaragua en de Dominicaanse Republiek - een feit dat zich heeft betrekking op onze eerste onderwerp, het embargo.
Het handelsembargo, een verbod op invoer en uitvoer uit Cuba, is dubbel ironisch. Immers, had de twee landen nauwe handelsbetrekkingen jaren genoten; inderdaad, politieke en economische banden van Cuba naar de Verenigde Staten werden gezien als een reden voor de bereidheid van deze laatste om naar de oorlog, in 1898, aan de kleinere eiland natie de vrijheid van de koloniale Spanje veilig te stellen - een "vrijheid" dat, zoals vele waarnemers toen en nu hebben opgemerkt, was fors beperkt door de totale afhankelijkheid van Cuba's op de Amerikaanse.
Met de grotere land goed voor maar liefst percentage van de export van het eiland (tweeëntachtig procent met ingang van 1877) en het maken van periodieke pogingen tot inbeslagneming Cuba voor zichzelf de hele negentiende eeuw (de meest bekende is de 1854 Oostende Manifesto), is het op grote schaal gedacht dat Cuba, door de hulp van zijn buurman in het noorden in zijn strijd voor onafhankelijkheid te accepteren, alleen uitgewisseld één soort kolonialisme voor een ander, iets minder voor de hand liggende versie.
(Inderdaad, de kanonnen waren nauwelijks gestopt afvuren wanneer een Amerikaanse handen bedrijf begonnen met het aanbieden Amerikanen Cubaanse land, en Amerikaanse troepen alleen het land verlaten toen de leiders overeengekomen om de Platt amendement, waarin het recht van de Verenigde Staten om in te grijpen in de Cubaanse economie bepaald en accepteren politieke proces zoals gewenst.
) Of je denkt dat de Cubaans-Amerikaanse betrekkingen voorafgaand aan 1959 waren dominant, neo-kolonialistisc