Immers, het team en de coach waren niet de enige mensen die de schuld voor de ramp.
We kennen de liefde voor cricket in dit land is niet alleen een onschuldige passie. Onze intense waanzin in de richting van het spel gemaakt buiten het veld de spelers die het spel te kapen en toe te eigenen het voor het geld spinning activiteiten. Ze halen de spelers en leg ze op voetstuk. Zij maken meer dan levensgrote beelden van het spel als de spelers. Menselijke aspecten van het spel beroofd off en de zogenaamde pictogrammen worden gebracht onder enorme druk om te presteren.
Het is een eenvoudige kennis van de psychologie dat we niet kunnen uitvoeren om onze volledige potentieel onder druk. Maar de media en zakelijke huizen proberen te zweep een maximum hype en verwachtingen in de aanloop naar de cruciale wedstrijden, zodat ze kunnen hark in de resultaten (lees poen). Maar al deze alleen maar de druk op de spelers die alleen mensen. En ze falen.
Lijkt het nodig om de trend te keren. De gewone mannen en vrouwen, de bank aardappelen, en de student gemeenschap nodig hebben om emotioneel te distantiëren van het spel.
Ze moeten kijken naar het als een spel en niet hun individuele of nationale trots. Ze moeten de spelers uit het gewicht van iconising ontlasten en laat ze hun natuurlijke cricket spelen.
Velen van ons zijn zo verslaafd aan cricket en moeten regelmatig doses van bepaalde winnen (door Team India) verhalen te goed voelen. Maar af en toe wordt het een beetje te veel als elke andere verslaving. Sommige mensen beginnen te ademen van de eb en de stroom van het spel en er zijn gelegenheden een aantal van hen kan niet omgaan met de wisselvalligheid van het spel.
Een paar harten mislukte zelfs tijdens dit WK verslaat, zegt rapporten.
Er kunnen andere tragedies als de liefde voor het spel strekt zich een beetje te lang. Een paar dagen geleden, was er een nieuwsbericht over een Kannada tv-kanaal: Een jongeman uit Davange