Voor een dergelijke monumentale ding om te worden uitgevoerd in enkele seconden tart logica in feite, het is bijna beledigend. Maar daar is.My man, Dan, stierf aan kanker op een zonnige juni morgen-ing, wanneer de greep van een Wisconsin winter eindelijk ontspannen en de zeer lucht was een bad op de huid. Het was de laatste dag van school, en ik had mijn twee middelste zonen verzekerd, dan in de eerste en derde klassen, dat er niets kon gebeuren papa in de een uur zou duren te halen hun rapport kaarten Onze Teenag-er was klaar voor haar senior prom.
; de kleinste, net draaide vier, was beneden met Michelle, was onze caregiver.I kijken ernaar uit om een uur sleep.All nacht, zou ik dutten op de grond in de buurt van ons bed met mijn vriend Jean Marie, een verpleegster. Dan tussen lage gekreun en de dreun-gesis van de zuurstoftank, hadden we erin geslaagd weinig rust. Dus, onlangs gedoucht en het dragen van mijn leeftijd flanellen nightgownthe één Dan gebruikt om te bellen mijn "niet eens vragen" nachtjapon Ik ging naast mijn echtgenoot van dertien jaar, mijn redacteur en mijn maatje voor het grootste deel van mijn volwassen life.
I niet geloven in tekenen en wonderen. Maar ik ben gekomen om te denken dat de sfeer in een kamer neemt over de kleur van een significante verandering. Om de een of andere reden,! leunde dicht bij Dan's oor als hij ademde, en dan dertig seconden later, langzaam uit, en fluisterde ik, "Jij bent de beste ruikende man. Je bent de meest sexy man. Het is een voorrecht om te trouwen met je." Dan gaf een soort hik. Daarna was hij dood. Hij was net vijfenveertig 51 werd forty.You voorstellen dat je tranen, zo lang onderdrukt, zal overstromen van u en uw gejammer schud de walls.
Yet, ik alleen maar ging naast dit lichaam, die zoals bekend was geweest voor mij als mijn eigen en was niet minder dus nu, en laat mijn vingers traceren de lijn van zijn neus al, verbazingwekkend, koeling.