Gezien het feit dat, volgens de Bijbel, Adam werd geschapen op de zesde dag van het bestaan van onze planeet, kunnen we een bijbels-gebaseerde, geschatte leeftijd van de aarde te bepalen door te kijken naar de chorologische details van het menselijk race. Dit veronderstelt dat Genesis is juist, dat de zes dagen van de schepping waren letterlijk 24 uur periodes, en dat er geen dubbelzinnige hiaten in de chronologie van Genesis.
De in Genesis hoofdstukken geslachtsregisters 5 en 11 te verstrekken de leeftijd waarop Adam en zijn nakomelingen verwekt elk van de volgende generatie in een opeenvolgende voorouderlijke lijn van Adam en Abraham. Door te bepalen waar Abraham sparren in de geschiedenis chronologisch en het toevoegen van de leeftijden die in Genesis 5 en 11, blijkt dat de bijbel leert de aarde ongeveer 6000 jaar oud te zijn, geven of nemen een paar honderd jaar.
Hoe zit het met de miljarden jaren door de meeste wetenschappers geaccepteerd vandaag en onderwezen in de overgrote meerderheid van onze academische instellingen? Deze leeftijd is voornamelijk afkomstig van twee dateringsmethoden: radiometrische datering en de geologische tijdschaal. Wetenschappers die de jongere leeftijd van ongeveer 6000 jaar pleiten volhouden dat radiometrische datering is gebrekkig aannamen, terwijl de geologische tijdschaal is gebrekkig in dat het is gebaseerd op een reeks van verkeerde aannames, terwijl de geologische tijdschaal is gebrekkig in dat zij in dienst heeft een cirkelredenering.
Bovendien wijzen zij op de ontmaskering van de oude aarde mythes, zoals de populaire misvatting dat het duurt een lange tijd voor de stratificatie, fossilation en de vorming van diamanten, kolen, olie, stalagmieten, etc, op te treden. Tot slot, de jonge aarde voorstanders presenteren positieve bewijzen waarin ze ontmaskeren. Jonge aarde wetenschappers erkennen dat ze in de minderheid zijn vandaag, maar erop aandringen dat hun gelederen zwellen na verloop van tijd meer en meer wetenschappers opnieuw onderzoeken het bewijs en neem een kijkje op de momenteel aanvaarde oude-aarde paradigma.
Uiteindelijk de leeftijd van de aarde kan niet worden aangetoond. Of het nu 6000 jaar of miljarden jaren, beide standpunten rusten op geloof en aannames. Degenen die miljarden jaren het vertrouwen dat methoden zoals radiometrische datering betrouwbaar zijn en dat er niets is voorgekomen in de geschiedenis dat de normale verval van radio-isotopen kunnen verstoren houden. Degenen die