Aangezien deze cosmetica waren lood-gebaseerd, werden de vrouwen daadwerkelijk nadelige gevolgen voor hun gezondheid heel ernstig met behulp van de cosmetica. Ongelooide huid bleef modieus zijn tijdens Shakespeare tijden. Dit was vooral omdat het hebben van lichtere huid werd beschouwd als een teken van hogere status. Opnieuw echter vrouwen gebruikten loodhoudende cosmetica om hun lichtere uiterlijk te bereiken. In feite, volgens sommige historici, Elizabeth I stierf van het gebruik van zoveel lood op haar skin.
During de 18e en 19e eeuw, blanke huid, dat was-sproet vrij werd beschouwd aantrekkelijk heel Europa te zijn. Deze voorkeur was vooral omdat mensen die handenarbeid verricht had tans van buiten werken en op boerderijen. Daarom is een persoon met een lichte huid werd beschouwd als een teken dat een persoon rijkere en in staat om iemand anders om het werk te doen huren was zijn. Om deze reden, het koninklijk hof van Frankrijk de neiging om poeder hun gezichten, om zo wit uit als ze could.During de 20e eeuw, arbeid begon te veranderen en meer van het begon te binnenshuis plaatsvinden.
Langzaam, tan huid begon te meer gezien als een teken van de vrije tijd in plaats van arbeid, als degenen die rijk waren, waren in staat om meer tijd buitenshuis en plezier door te brengen. Deze perceptie werd verder gestold in de jaren 1920 toen Coco Chanel, die een wereldberoemde modeontwerper was, kwam terug van een reis naar de Franse Rivièra met een donkere tan.The trend gelanceerd door Coco Chanel duurde tot in de jaren 1960. Tegen die tijd, was tan huid beschouwen als een teken van rijkdom en van het zijn van een goede gezondheid te zijn.
Dit was vooral omdat het verwerven van een tan werd geassocieerd met gaan op vakantie en tijd doorbrengen genieten van recreatieve activiteiten zoals zwemmen en met achtertuin barbecues. Het was in deze tijd dat mensen begonnen te opzettelijk tijd doorbrengen in de zon met het oog op het verwerven van een kleurtje. Sommige cultu