Dichters en schrijvers in deze periode gezien zichzelf als leidingen van kennis.
Ze realiseerden zich dat ze het verzenden van oude kennis in de taal van het gewone volk. In veel gevallen waren ze niet zo bezorgd over het eindproduct van hun werk als ze waren over het proces van het brengen van dat werk in een vorm die het gewone volk kon begrijpen en te genieten. Aangezien zij vertaalde werken van Plato, Aristoteles, Priscianus evenals de geschiedenis van het Romeinse Rijk uit het Latijn, meer plezier kregen ze over het feit dat hun lezers zou worden met behulp van de volkstaal dan dat hun lezers de filosofie van Plato zou nemen of te begrijpen de veroveringen van het rijk.
https://cla.calpoly.edu/~dschwart/engl439/439vernacular.html
https://cla.calpoly.edu/~dschwart/engl203/vernacular.html
Ongetwijfeld, de grootste impact die de volkstaal had op een volk was dat het heeft geleid tot de oprichting van een nationale identiteit. De volkstaal ging van wordt gebruikt in de songs en sterke verhalen te worden gebruikt in alle aspecten van het leven. Als mensen lezen dezelfde taal in de kerk, in de politiek, in de literatuur en in de economie begonnen zij niet alleen lezen en denken als groep, maar ook om te dromen en stel je voor als een groep.
Wanneer mensen de woorden die ze in de kerk of politieke pamfletten had gelezen elkaar zou krijgen waren voor alle en waren in al hun gedachten. Dit konden ze een intellectuele gemeenschappelijke grond waarop de fundamenten van een mogelijke nationale bouwen genieten identity.
https://www.suite101.com/content/the-rise-of-nationalism-during-the-renaissance-a285075
https://www.hum.uva.nl/bilingualeurope