Volgens Charles Van Riper, een gerenommeerd auteur die een zware stotteraar zelf was, stotteren treedt op wanneer de aanvoer van meningsuiting abnormaal wordt onderbroken door herhalingen of verlenging van een klank, lettergreep of articulatorische houding of door het vermijden van een strijd gedrag. Ongeacht ras, hebben gezinnen al last van deze aandoening. Ouders zijn vaak de eersten die al te ongerust over te zijn en spraak van hun kind te diagnosticeren
Hier zijn enkele tips die kunnen helpen uw voorschoolse leeftijd kind overwinnen stotteren.
1.
Vermijd het labelen van uw kind een stotteraar.
Bellen uw kind een "stotteraar", "stotteraar" of "stutterbox" hem al te bewust van zijn toespraak zal maken. Het kan ook geef hem de indruk dat spreken is moeilijk. Etikettering kan ook uw kind een laag zelfbeeld.
Het kan helpen om uw vrienden of familieleden 'hulp vragen. Vertel hen niet om uw kind dergelijke namen noemen.
2. Sta je kind om zichzelf vrij te uiten.
Hoewel uw kind kan niet lijken te spreken zin de hele tijd, in staat hem toch praten.
Dit zal de angst van het kind of zichzelf en de angst of hoe anderen zouden reageren uiten elimineren.
3. Luister
Het is niet genoeg dat je laat je kind te praten.; je nodig hebt om te luisteren. Vermijd het onderbreken zelfs als uw kind herhaalt aantal lettergrepen. Als uw kind wil je vertellen over school geef uw aandacht door te kijken naar uw kind of knikken of door te zeggen "uh-huh."
4. Vermijd haasten uw kind wanneer hij of zij probeert je iets te vertellen.
Uw kind kan herhalen lettergrepen of woorden, en naar hem te luisteren zou meer tijd in beslag nemen.
Zelfs dan vermijden te zeggen, "spreek sneller" of "Kan je beter spreken?"
Het toestaan van uw kind om in zijn eigen tempo te spreken vertelt hem over liefhebbende ouders die bereid zijn om te wachten voor hem toen hij praat. Zo hij niet het idee dat hij een stotteraar haven.
5. Nalaten te zeggen negatieve woorden of
Veel ouders zouden zeggen "nee" tegen alles wat hun kind doet of zegt: "stop dat." - Soms zelfs voordat het kind zou zeggen of iets doen. Later in het leven kan dit leiden tot onvermogen om zichzelf vloeiend uitdrukken en om goed te werken met andere mensen.
Hij zou bang dat hij misschien niet alles goed doen en vertrouwen in zichzelf te verliezen.
6. Begrijpen en uw kind uitdrukking van schuldgevoel en angst te accepteren.
Bijvoorbeeld, als uw kind per ongeluk brak uw favoriet