What echt trok me aan de band was hun vermogen om echt zware nummers te schrijven, maar op hetzelfde tijd houdt een melodieus rand en breken in milder secties om dingen interessant te houden. Zo veel bands lijken te voelen dat ze zwaar de hele tijd moeten spelen, maar eigenlijk is het door het breken van de songs die de zwaarte heeft impact. Iets dat Driemaal heeft tot een beeldende kunst.
Ze zijn ook een uitstekende live-act en zijn een band die je waarschijnlijk zult zien spelen in een kleine zaal, waardoor u een veel meer intieme voorstelling dan je zou waarschijnlijk zien van een bekende act. Bijna geheel onbekend in het Verenigd Koninkrijk Thrice zijn één van mijn favoriete ontdekkingen van de afgelopen paar years.When u naar de muziek van Chroma Key is het gemakkelijk te zien waarom toetsenist Kevin Moore links progressieve metal giganten Dream Theater luisteren.
Het geluid van de New Yorkse band is gebouwd op de drijvende krachten van drummer Mike Portnoy en gitarist John Petrucci en beschikt over een enorm overdreven geluid met ongelooflijk complexe nummers die vaak grenzen aan de zelfgenoegzame. Het verschil tussen de laatste album van Moore met Dream Theater, Awake, en zijn eerste als Chroma Key is als dag en nacht. Chroma Key's muziek is een les in understatement en subtiliteit, drijven van omgevingstemperatuur tot electronica en terug naar indie.
Moore gebruikt zijn toetsenbord om ingewikkelde soundscapes vol meesterlijke aanrakingen en effecten weven. Weg is de virtuoze noodling van Dream Theater en in plaats daarvan zijn songs die zowel ontspannend en interessant om naar te luisteren. Het materiaal op de punten kruist in radio-vriendelijke grondgebied, als enkelvoudige Kleurenblind shows. Moore toont ook aan dat hij een geweldige zangstem nemen vocalen op zijn liedjes. Hoewel niet de live powerhouse van de andere bands die ik heb gezegd Chroma Key blijft een van mijn favoriete acts toen ik iets meer relaxte moeten luisteren.
Een geweldige band dat vri