In plaats daarvan, onthoud ze de noten op naam of op hun akkoord naam, of ze hebben een visuele herinnering van hoe de noten kijken op de pagina, of ze gebruiken een ander nonmusical systeem van recall. Uiteraard is deze verandert hun aandacht van het geluid van de muziek en moedigt de gewoonte van het kijken scherp de mechanica van het spelen met bijna totale minachting voor de muziek itself.Practicing muziek is niet leuk. Dus zeggen dat de meeste van de kinderen die het nemen van lessen en velen van ons volwassenen die ooit nam lessen, maar "zou niet de praktijk.
" Maar oefenen is inderdaad leuk voor veel kinderen. Luisteren naar muziek is leuk; en bij het luisteren naar muziek is de belangrijkste activiteit in de praktijk oefenen is leuk. Dit geldt nog meer voor volwassenen dan voor kinderen; kinderen krijgen plezier van de intellectuele en fysieke inspanning die betrokken zijn in de praktijk. Echter, bij het beoefenen van de muziek, en niet de mechanica, het resultaat is leuk! Mensen die spelen op het gehoor worden over het algemeen beschouwd als bijzonder getalenteerd te zijn. Dit is helemaal een fictie.
Ze niet spelen op het gehoor, omdat ze zijn getalenteerd; in plaats ze zijn getalenteerde, omdat ze spelen op het gehoor. Zij gebruiken hun oren in het bepalen van wat juist is om te spelen, en deze voortdurende activiteit ontwikkelt hun vermogen om muzikale sounds.In tegendeel manier te manipuleren, de persoon die nooit speelt op het gehoor maakt zich vaak minder "getalenteerd." Wanneer deze verwaarlozing wordt bestendigd jaar na jaar, werkt de individuele geworden eenzijdig en kunnen zelfs de eenvoudigste deuntje niet spelen op het gehoor.
Dit wil echter niet zeggen, dat hij niet kan leren spelen op het gehoor, maar eerder dat hij nodig heeft in het bijzonder aan zijn oor te gebruiken en te overwinnen zijn zwakte. Als de geavanceerde muzikale performer niet in staat is om te spelen op het gehoor, kan hij zijn prestaties beslist te verbeteren door te leren om te spelen op het gehoor - ze