Er zijn verschillende soorten schalen, de meest voorkomende zijn grote omvang, gevolgd door drie verschillende typen kleine schalen. Daarna zijn er verschillende speciale schalen, met inbegrip van de blues schaal op grote schaal gebruikt in de jazz, R & B, blues, en heel wat in de popmuziek. De "blues schaal" is eigenlijk een combinatie van de belangrijkste diatonische toonladder (de "gewone" schaal we allemaal opgegroeid met) plus drie extra noten: de flatted 3; de flatted 5 (of scherpe 4 - hetzelfde); de flatted 7 Als gevolg van de blues schaal bevat werkelijk 11 aantekeningen - de 8 van de normale diatonische schaal - en de 3 "blue notes".
Deze worden gebruikt in verschillende combinaties, zoals we zullen zien, een 'bluesy sound "te creëren. De blues begon niet als een piano-stijl, maar als een vocale stijl, en natuurlijk de menselijke stem kan zingen "in de scheuren 'tussen de noten op het toetsenbord. Dus toen we de blues te spelen op het toetsenbord, proberen we de menselijke stem te imiteren door het spelen van ZOWEL de 3e en de vlakke 3 - zowel de 5 en de vlakke 5 - ZOWEL de 7e en de vlakke 7.
We zouden in de scheuren spelen als we konden, maar we kunnen niet, dus we doen het beste wat we kunnen door de intervallen te combineren met het kwartaal stappen die een menselijke stem kan zingen imiteren. (Sommige instrumenten kunnen dat ook doen -. Bijvoorbeeld, de trombone Aangezien het een glijbaan, het kan een oneindig aantal tinten raakte tussen twee toetsenbordnoten.) Dus in de toonsoort C, bijvoorbeeld, de blues schaal zou zijn: C, D, Eb, E, F, GB, G, A, Bb, B, en het octaaf C. In de sleutel van F de blues schaal zou omvatten: F, G, Ab, A, Bb, CB, C, D, Eb, E, en het octaaf F.
In de sleutel van G de blues schaal zou zijn: G, A, Bb, B, C, Db, D, E, F, F #, en het octaaf G. Dus in het improviseren u een melodie uit een of alle van deze aantekeningen kan ambacht. Begin met het