Na het ongeluk verlaten van zijn portemonnee bij een kassa in een lokale supermarkt, een Texaanse man werd een slachtoffer van een van de meest schadelijke niet-gewelddadige misdrijven vandaag: identiteitsfraude. Een man alleen geïdentificeerd als R.E. kon niet voorstellen dat de tijd, moeite, energie, emotie, en geld zou hij spoedig moeten besteden aan bewijzen aan de wereld dat hij inderdaad een slachtoffer. R.
E de aanvaller, de werknemer werkt het register, begon met het opladen van bijna $ 500-boodschappen bij dezelfde winkel! De aanvaller bleef de spree door het openen van rekeningen bij verschillende warenhuizen en creditcardmaatschappijen. (RE, 2001) Volgens de getuigenis R.E op privacyrights.org, de meeste van de rekeningen werden geopend online, die kan worden gedaan met gemak omdat er anders geen extra controle nodig is dan een sofi-nummer en andere algemene informatie.
In zijn poging om controle over zijn krediet terug te krijgen en verwijder de duizenden dollars in de schuld door zijn aanvaller, RE bevond zich omringd door ongeloof en onoplettendheid in de richting van zijn probleem. In zijn geval, het gebrek aan interesse van de kant van de rechtshandhaving en het bedrijf diefstal divisies gaf zijn aanvaller meer tijd om grotere misdrijven en openen grotere accounts onder zijn identiteit.
Zelfs na RE contact kantoor hisDistrict Attorney's; het ministerie van Openbare Veiligheid; de Federal Trade Commission (FTC); de Social Security Administration (SSA); de Postal Inspector; de geheime dienst; het ministerie van Justitie; de Afdeling van de Politie van Dallas Financial Crimes divisie; het Bureau van de Comptroller van de Valuta; en het kantoor van de Texas procureur-generaal, de aanvaller in staat was om door te gaan met het openen van rekeningen R.E identiteit.
(RE, 2001)
Net als de miljoenen andere identiteitsdiefstal gevallen, RE werd gedwongen om ontberingen en financiële wanhoop ondergaan jarenlang zonder voldoende hulp van de autoriteiten. Op 1 november 1999 heeft de FTC vestigde de Identity Theft Hotline om klachten van consumenten te volgen. In 2001 is een rapport van de oproepen naar de hotline toonde 97.000 inzendingen. Het rapport toont ook aan dat van de 64% van de slachtoffers die de rechtshandhaving contact voorafgaand aan contact opnemen met de hotline, slechts 72% had de politie rapporten gegenereerd.
(Matejkovic & Lahey, 2001) Het zou veilig zijn om te zeggen dat de overheid, bedrijven en consumenten behande