Jon Du Croz en zijn partner Emma wilden hun eigen huis in Oxfordshire te bouwen en begon op zoek naar de ideale perceel. Jon geeft toe dat ideaal wilde hij een stuk maagdelijke grond, maar besefte dat deze waren weinig tussen. Dus met zijn voorkeur te hoeven worden uitgesloten dat hij die nodig zijn om een alternatief te vinden.
Omdat het een architect Jon was in een betere positie dan veel als hij zijn visie en vasthoudendheid kunnen gebruiken om iets geschikts te vinden, realiseerde hij zich dat hij kan hebben om een bestaande woning te renoveren te wijten aan het gebrek aan betaalbare grond aangeboden in de regio.
Jon gekeken naar ongeveer twintig gebouwen die varieerden van een woonboot aan commerciële gebouwen ontslagen, maar ze waren altijd opgepikt door ontwikkelaars te betalen met contant geld, voordat hij kon beginnen na te denken over de financiering ervan.
Het was toen Jon werd het luisteren naar de radio en het lokale nieuws gezegd dat iemand een openbaar gemak door Oxford station was veranderd in flat die Jon besefte dat hij buiten de kaders te denken. Hij moest het potentieel zien in iets wat niemand anders zou echt willen.
Jon begonnen om te kijken naar oude industriële en gemeentelijke gebouwen die ontwikkelaars niet zou willen meedoen met te krijgen.
Een dag op een bus reis naar huis Jon zeggen een Te Koop bord bevestigd aan de openbare toiletten in zijn woonplaats Witney en besefte dat als het was groot genoeg voor een gezin thuis dan zou hij in een aanbod te zetten. West District Council eigenaar van het gebouw en de aankoop van het gebouw was veel moeilijker dan de eerste paar verwacht.
Ten eerste het gebouw gehuisvest een volledig operationeel onderstation dat eigendom was van Scottish and Southern Energy en het geleverde vermogen om de lokale district, dus wie het gekocht zou hebben om een nieuw onderstation te bouwen en bouwen van een stenen omheining op de site.
Jon voelde dat hij de problemen die met deze plaats kwam en bracht vele uren te onderzoeken wat hij kon doen en bracht uren door het ontwerpen van een modern huis op het terrein kon overwinnen.
De verkoop moest naar verzegelde biedingen en Jon wist dat iemand anders de site zou krijgen, omdat ze misschien niet hebben gedaan zo veel onderzoek als hem en zou niet weten wat de kosten van het verplaatsen van het onderstation. Dit bleek waar, maar zes maanden later belde de makelaar en zei dat de koper had uitgetrokken en vroeg of hij was nog steeds geïnte