Falen is iets waar we allemaal mee te maken in ons leven. Ik heb zeker had mijn aandeel. Ik herinner me in het midden van de jaren 1990, had ik mezelf gewerkt helemaal van een verkoper aan Marketing directeur COO van een bloeiend bedrijf - om te ontdekken dat ik echt niet willen die positie. Dus ik deed iets radicaal. Ik besloot om dit zeer veilige baan op te zeggen en begin mijn eigen reclame-based business. Het was een origineel idee in een industrie Ik was zeer vertrouwd met - een business magazine gemaild naar lokale ondernemers rond mijn gemeenschap.
Een geweldig idee plus mijn harde arbeidsethos - Ik was er zeker zou werken.
Zowel mijn vrouw en ik zet alles wat we hadden, financieel en emotioneel in dit idee. Het was erg spannend om te zien hoe snel we onze eerste (en laatste) 30 klanten verworven! Binnen een paar maanden hadden we een echte magazine! Klanten kregen fantastische resultaten. Er was slechts een klein probleem ... hoewel klanten waren enthousiast over de terugkeer ze kregen (één zelfs zei dat het "het enige reclame die ooit gewerkt"), sommige nog had financiële problemen en kon niet verder op een consistente basis.
Bottom line - we uiteindelijk liep uit geld. Dan, op de top van het moeten sluiten het magazine, we hadden zelfs onze 8 jaar oude auto's havik gewoon om portokosten te betalen voor de laatste mailing !!
Ik was er kapot ... mijn droom was overleden. Ik herinner me hoe ik depressief was. Ik gaf het mijn alles en het was niet genoeg. Ik had geen werk, geen geld, en het ergste van alles - een ernstig beschadigd gevoel van vertrouwen. Misschien, dat is waar je nu bent.
Ik had alleen vragen ... geen antwoorden. Ik vroeg God de gebruikelijke vragen ...
waarom? Waarom ik? Hoe kon je laat me zo vernederd te worden? Waarom heb je dit laten gebeuren?
Het duurde nog 2 maanden voor mij om de echte bodem geraakt toen ik moest onze aardbeving jongen paraatheid kit overvallen voor kwartalen ... we waren dat brak. Tot dan was ik nog steeds vasthouden aan een paar flarden van trots. Ik wilde niet om hen te laten gaan, in de overtuiging dat er ergens in mijzelf kon ik "te laten gebeuren." Zodra dat laatste nagel op de klif gescheurd en ik helemaal laten gaan, iets geweldigs gebeurd.
Sommige van onze vrienden van de kerk gebeden voor mij en ik kreeg tot het punt waar ik zei ... "Heer, U bent mijn provider ... U bent mijn heer ... in U Ik vertrouw. Wat je wilt doen met mij is prima. "Het was niet zo dat ik niet voor bidden