Toen ik voor het eerst ontmoette Chris, mijn toekomstige vrouw, was ik onder de indruk van haar voortdurende gelukkige houding. Ze was altijd vrolijk en positief over alles. Haar favoriete uitspraak was: "Het draait allemaal om het plezier, Baby!" De meeste van mijn leven had ik al wat ik beschouwd als een realist. Ik geloofde niet in het zijn een Pollyanna. Als dingen waren slecht, ze waren slecht. Als de dingen waren goed, gewoon wachten ze slecht te krijgen en zeker genoeg zouden ze. Toch, hier was een wonder gevuld vrouw die geluk, inhoud, en vrede straalde.
Hoe heeft ze het gedaan?
Hoe langer ik was rond haar hoe meer ik merkte dat ze was altijd positief. Ongeacht de situatie kon ze altijd het goede in. In feite was het haar houding en het voorbeeld dat instrumenteel in het helpen me door de tragische dood van mijn eerste vrouw was. Ik wilde op deze manier. Ik wilde alleen maar het goede, maar de ervaring van de vreugde, niet stilstaan bij de negatieve of slecht is.
Ik werd voor het eerst blootgesteld aan deze manier van denken vele jaren geleden in het midden van de jaren '70.
Ik had aangeworven om te werken voor een leven verzekeringsmaatschappij uit Chicago als verkoper. Mijn taak was om te vernieuwen en nieuwe polissen te verkopen in Zuid-Missouri op route die zes maanden duurde om te voltooien. Ik duurde slechts zes maanden. Tijdens mijn twee weken durende training in Chicago werd ik voorgesteld aan "positief denken". Diverse boeken werden ofwel gegeven aan mij of aanbevolen lectuur als onderdeel van mijn training. Dit was nieuw en spannend voor mij. Ik werd verteld dat alleen door mijn houding kon ik enorme rijkdom te vestigen op mezelf.
Ik was jong, ik was beïnvloedbaar, en ik kocht in.
Als ik terug naar huis loopt de route, begon ik de realiteit versus het ideale zien. Idealiter zou ik elke ochtend stijgen in positieve houding, vliegen door mijn route, en het verzamelen van honderden dollars in vernieuwingen en nieuwe business. De werkelijkheid was ik de uitgaven veel geld ter ondersteuning van mezelf op de weg en brengen weinig of geen business in. Uiteindelijk is de 'No's "moet me en ik stopte en ging terug naar wat ik wist het best, de bouwsector.
Ik bleef daar tot ik besloot om een diploma in mijn late 30's te krijgen.
Vanaf dat moment totdat ik ontmoette Chris, leven was een hoop werk. Van bouw tot de universiteit, terwijl mijn eerste vrouw en ik opgevoed drie jongens. Altijd achter, altijd in de schulden, nooit