De Sterren En De Efficacy

... de sterren ...

De sterren zijn gigantische nucleaire reactoren die geboren is als een enorme wolk van waterstofgas instortingen, totdat het warm genoeg is om de nucleaire brandstoffen, die eindigt te branden produceren enorme hitte en straling. De sterren beginnen meestal als een instortende wolk van materiaal bestaat voornamelijk uit waterstof, helium door het proces van kernfusie. De rest van de ster lagere voert energie weg van de kern door een combinatie van radioactieve en verbindende processen.

De sterren inwendige druk voorkomt dat het instort verder onder zijn eigen zwaartekracht, wanneer de waterstof in de kern is uitgeput, de sterren ten minste 0,4 maal de massa van de zon uit tot een grote reus. In sommige gevallen smelten zwaardere elementen aan de houders rond de kern, die dan de sterren zich tot een gedegenereerde vorm recyclen van een gedeelte van het materiaal in de interstellaire omgeving, waar een nieuwe generatie van sterren zal vormen in een groter deel van de zware elementen .

In de centra atomen deelnemen door atomaire botsingen dat de atomaire structuur te veranderen en laat een enorme hoeveelheid energie. Dit maakt sterren warm en helder. In de meeste sterren, de primaire reactie omgezet waterstofatomen in helium atomen, het vrijgeven van een enorme hoeveelheid energie. Deze reactie heet kernfusie, want het combineert de kernen van atomen die samen opnieuw kern.

In het verleden, de sterren zijn belangrijk om de beschaving geweest door uit de hele wereld. Ze zijn onderdeel van de religieuze praktijken en voor het astronomische navigatie en oriëntatie geweest.

In het 11 ^{e eeuw, Abu Rayhan al-Burini beschreef de Melkweg als veelheid van fragmenten met de eigenschappen van vage sterren en gaf ook de breedtegraad van verschillende sterren tijdens een maansverduistering in 1019. William Herschel was de eerste astronoom om te proberen de verspreiding van sterren aan de hemel te bepalen.}

Na een ster klaar is actieve fase wordt het een witte dwerg.

In 1584, Giordana Bruno voorgesteld dat de sterren waren de objecten zoals onze zon.

De eerste meting van de afstand van sterren werd gemaakt door Friedrich Bessell in 1838 met behulp van de parallax-techniek, die Cygnus werd gemeten te zijn 11,4 lichtjaren afstand. Een rode reus is als ster in het proces van versmelten helium tot koolstof en zuurstof vormen, als er onvoldoende energie om dit te realiseren, de buitenste schil van de ster zal werpen met achterlating