12 januari 2010. Haïti, een land in het Caribisch gebied, werd getroffen door een dodelijke magnitude 7 aardbeving. De beving sterk beschadigde de hoofdstad van Haïti stad, Port-au-Prince. Andere steden in Haïti werden ook beschadigd.
Duizenden Haïtianen werden doden gemeld en duizenden raakten gewond. Het merendeel van de gebouwen, huizen, markten en andere land structuren werden sterk vernietigd uit de genoemde aardbeving.
Communicatie lijnen werden ook verstoord waardoor vele bezorgde gezinnen en familieleden die willen wat nieuws met betrekking tot de veiligheid en de verblijfplaats van hun dierbaren te horen
Worst, velen nog steeds links onder het puin. - Sommige zijn leven opgesloten, sommige zijn ontbreekt, en sommige werden dood aangetroffen. Bovendien werden dode lichamen van de slachtoffers van de aardbeving net opgestapeld overal in de straten van Haïti en de autoriteiten vrezen dat deze besmettelijke ziekten onder de mensen kunnen verspreiden.
Dit nieuws over de aardbeving in Haïti echt de wereld beïnvloed. Het heeft miljoenen mensen leidde tot zorgen, angsten en verdriet. Zo, dit tragische gebeurtenis invloed op de wereld in twee verschillende aspecten.
De eerste is op het positieve aspect. De Aardbeving van Haïti maakten mensen in verschillende landen zich bewust van het gevaar dat aardbevingen kan brengen. Het heeft ook ertoe leiden dat mensen over de hele wereld te verenigen en hulp uit te breiden op vele verschillende manieren.
Anderen vrijwilliger om medische hulp, anderen voor voedselhulp en kleding, anderen in reddingsoperaties te geven en anderen te doneren wat ze kan geven om te helpen.
Ten tweede is op het negatieve aspect. Veel levens werden gedood in de aardbeving. Degenen die hadden overleefd werden achtergelaten in honger en daklozen. Veel woningen werden beschadigd en de mensen schreeuwen om hulp. Velen werden nog in angst, bang dat het tragische incident weer kan gebeuren.
Deze tragedie vraagt om bewustzijn.
Het toonde ook aan dat de voorbereidingen voor natuurrampen zoals aardbevingen onder de derde wereld landen zijn zeer laag, hetgeen heeft geleid tot duizenden slachtoffers die lijden aan de gevolgen ervan.
Als dit gebeurt in andere landen, zijn de mensen die bereid zijn ? Wat kan de overheid doen om voor te bereiden op calamiteiten zoals dit? Het is tijd om te handelen en zich bewust worden, niet morgen ... maar vandaag.