Als we eerlijk zijn, kunnen we toegeven dat er veel slecht geschreven berichten, blogs, artikelen, enz online en in andere media. Spar bijvoorbeeld op eHow, hebben we de unieke kans om professioneel uitziende, informatieve /educatieve voorwerpen die kunnen worden bekeken door letterlijk iedereen, wereldwijd te posten. Iedereen kan een woord of zin google en de mogelijkheid om gerelateerde artikelen in The New York Times, The Wall Street Journal, Better Homes and Gardens of gelezen worden aangeboden - uw artikel.
Hoe zit dat ?! Uw mening /bijdrage aan de samenleving is daar naast de grote honden! Natuurlijk, dan zetten we een hoop werk en dacht in onze eHow artikelen en hoop dat ze zijn indrukwekkend en effectief. Zij zijn onze voorstelling van hoe we ons voelen, wat we denken, en hoe we werken. We delen een stukje van onszelf met de wereld in de hoop dat ze behulpzaam, informatief en, laten we eerlijk zijn - aanvaard. Dat duurt een beetje risico en veel moed. Het voelt geweldig als vrienden (en anderen) te verlaten opmerkingen die aanvoelen als een klopje op de rug.
Het publiek lof moedigt ons en het is geruststellend. Op hetzelfde moment, kan het een beetje gênant als iemand verlaat openbare kritiek, vooral als deze kleine kwetsbaarheden niet worden weerspiegeld in de keuze van hun woorden. Niemand van ons zijn zo intellectueel onvolwassen dat we geen kritiek kunnen accepteren, ook, niemand van ons zijn zo ongevoelig dat onverwachte kritiek niet ten minste maken ons ... nieuwsgierig.
Als een samenleving, we hebben moeite te accepteren kritiek. Dit is te wijten aan een keur van causale criteria die ik niet zal krijgen in hier bespreken.
Deze criteria, waarvan het effect het meest direct naar dit onderwerp relevant, leid ons oft keer te voelen onder-geprezen, onder gewaardeerd en onder-geaccepteerd. Al deze kan gemakkelijk leiden tot een lichtgeraaktheid of ongezonde houding ten opzichte van (zelfs) "eerlijke" of goed verklaarde kritiek. Onnodig te zeggen, zou dit ook leiden ons naar slecht omgaan met onze leveringen van kritiek, dan bestendigen een ongelukkige cyclus van "pijn in, pijn out". Laten we iets over het breken van die cyclus te doen!
Dat is wat ik zou willen richten op het in dit artikel.
Waarom gaan we niet een kijkje nemen op hoe om te accepteren en laat kritische opmerkingen van een paar verschillende hoeken.
Bij het verlaten van een kritiek voor iemand anders, het is altijd veilig om het te zeggen alsof je dat het schrijven