In het Communistisch Manifest van 1848 stelde Marx dat de tijd rijp was voor de transformatie van privé-kapitaal in gemeenschappelijke eigendom. Proudhon. In 1840 had eerder tot de conclusie gekomen dat land, omdat het niet door arbeid, zou moeten gemeenschappelijk bezit blijven, maar dat het kapitaal zou moeten behoren tot de werknemers. Deze aanpak was in grote lijnen overeen met de natuurlijke theorieën rechten hoewel het een combinatie arbeid rechtvaardiging met een gemeenschappelijke eigenschap theorie. Marx volgde een soortgelijke aanpak.
In het Communistisch Manifest pleitte hij voor de overdracht van de private eigendom van de kapitalistische klasse [de bourgeoisie] om de soort aan wier arbeid had gemaakt, dat eigendom [het proletariaat] Marx verklaarde dat het communisme ontneemt niemand de macht om de producten van de samenleving te eigenen. Alles wat het doet is om hem te beroven van de macht om de arbeid van anderen te onderwerpen door middel van dergelijke eigening.
De uiteindelijke ambitie van het communisme zoals bepleit door Marx was een meer gelijke verdeling van goederen, zodat het kan worden verdeeld van ieder naar zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften, de socialistische herbeoordeling van eigendomsrechten blijkt heel duidelijk het feit dat particuliere goed relaties zijn gewoon een sociale constructie, Zodra de fundamentele normen en waarden van de samenleving veranderen of worden geherinterpreteerd het recht om uit te sluiten kan de bepalende kenmerk van het pand relatie privé-eigendom, terwijl alomtegenwoordig in de moderne wereld niet heeft slechts één vorm van eigendom te vertegenwoordigen en er is altijd de mogelijkheid van verschillende vormen van eigendom te ontstaan.
Of privé-eigendom bestaat als een natuurlijk recht een sociale constructie of de metafysische toepassing van het individu zal het kan alleen bestaan in de mate dat het emuleert de behoeften en eisen van de maatschappij, dit is iets dat de meeste moderne socialisten e