De rechterlijke praktijk overgenomen door Hooggerechtshof leiderschap in de VS en Pakistan
Door
S j tubrazy
De fundamentele essentie van het gerechtelijk proces overgenomen door het Hooggerechtshof leiderschap in zowel Pakistan en de Verenigde Staten van Amerika is juist dat het echt principiële moet zijn, rust, met betrekking tot elke stap die betrokken is, op de analyse en de redenen heel overstijgen de minimale resultaat speen wordt bereikt.
De opperrechters voorschijn te geneigd zijn om wettelijke normen die duidelijk bevatten in de schriftelijke grondwet af te dwingen. Veel waarnemers geloven dat de praktijk te interpreteren en de notie van onpartijdig principe het nodige kader voor hun theoretische geldigheid. Interpretivisme heeft de Chief Justices van Pakistan en de Verenigde Staten van Amerika nodig om de uitvoering van de rechtsstaat door het bepalen van de route naar sociale redding.
keuzes De Chief Justices 'evolueren als gevolg van de greep van de politieke theorie die zij dienen.
De opperrechters in de Verenigde Staten van Amerika en in Pakistan lijken zich bewust van het feit dat de onafhankelijkheid bereikt door Pakistan en de Verenigde Staten van Amerika is bedoeld om de mensen vrij zijn om hun vermogens te ontwikkelen te zijn geweest; en dat de regeringen van de twee landen zullen naar verwachting deliberatieve krachten los, zodat ze kunnen prevaleren boven de willekeur.
Soms is de opperrechters hebben gewaardeerd vrijheid als een middel om een hoger doel. Zij geloofden vrijheid om het geheim van het geluk.
Ze geloofden dat de vrijheid om te denken als u en te spreken als je denkt dat zijn middel vereiste voor de ontdekking en de verspreiding van politieke waarheid; dat zonder vrije meningsuiting en vergadering discussie zinloos zou zijn; die met hen, discussie biedt doorgaans voldoende bescherming tegen de verspreiding van schadelijke leer; dat de publieke discussie is een politieke plicht; en dat dit zou een grondbeginsel van de respectieve regeringen zijn. Zij hebben de risico's die alle menselijke instellingen zijn onderworpen herkend.
Maar ze hebben geweten dat het gevaarlijk is om hoop en verbeelding te ontmoedigen; die angst kweekt repressie; dat repressie, rassen haten; dat het pad van de veiligheid ligt in de mogelijkheid om vrij vermeende grieven en de voorgestelde oplossingen te bespreken. Geloven in de kracht van de rede, zoals toegepast door middel van argumenten en discussie, hebben ze de oorz