Horen zeggen bewijs is niet Best Evidence, deel 1

Reading met wie Lord Dunedin toegedaan, en er geen kritiek is te vinden in de toespraken van de andere edele en geleerde heren die met hen zat. In de Koningin v. Gibson [1887] 18 QBD 537 de aanklager gaf bewijs in een strafproces dat onmiddellijk nadat hij was getroffen door een steen, een vrouw die langs te wijzen op de deur van de gevangene zei: "de persoon die de steen gooide ging in er". Dit bewijsmateriaal werd geen bezwaar aan bij het proces, maar het werd toegelaten door de raadsman van de vervolging in een zaak gereserveerd dat het bewijs was incompetent.

De veroordeling werd vernietigd en naar hun oordeel is het duidelijk dat de geleerde rechters die hebben deelgenomen aan de beslissing waren verre van vraagtekens bij de juistheid van de toelating raadsman. Indien Gibson werden woorden nauw verbonden in de tijd en plaats van de gebeurtenis, de aanval. Maar ze waren niet direct verbonden met die gebeurtenis zelf.

Ze waren niet woorden spontaan gedwongen van de vrouw door de aanblik van de aanval, maar werden ingegeven door de aanblik van een man verlaten van de plaats van de aanval en ze werden gesproken voor het doel van het helpen om hem te berechten.