BEHEER en procederen handicap depressie CLAIMS

The voorspelling door de World Health Organization is dat in minder dan twintig jaar, depressie zal de tweede belangrijkste oorzaak van invaliditeit in de wereld. In het algemeen erkende symptomen van depressie omvatten, anhedonie 'onvermogen om plezier of verlies van capaciteit te ervaren voor het plezier, de eetlust verstoring met bijbehorende gewichtsverlies of winst, slaapstoornissen (slapeloosheid of verslapen), psychomotorische agitatie of retardatie, vermoeidheid of verlies van energie, gevoelens van waardeloosheid of schuld, verminderde concentratie of besluiteloosheid, preoccupatie met de dood of zelfmoord.

Een diagnose van depressie niet noodzakelijkerwijs neerkomt handicap. Voor sommigen kan een depressie effectief worden beheerd met antidepressiva en psychotherapie. Voor degenen die niet reageren of te reageren alleen oppervlakkig deze behandelingen kunnen echter depressie ernstig invaliderende, waardoor de activiteiten van het dagelijks leven, sociaal functioneren en het functioneren op de werkvloer. Disability dragers worden steeds vaker geconfronteerd met eisers op zoek naar arbeidsongeschiktheidsuitkeringen op basis van een psychische aandoening.

Deze types van beweringen vormen hun eigen unieke uitdagingen. Het potentieel subjectieve aard van de klachten in verband met psychische aandoeningen zoals depressie kan leiden tot geschillen met betrekking tot functionele beperkingen en deze soorten handicaps worden vaak benaderd met scepsis door de verzekeraars. WAO-beleid meestal categoriseren handicap in twee subgroepen.

"Eigen bezetting" classificaties, waarbij de test toegepast, is de vraag of de verzekerde niet in staat is om zijn of haar eigen beroep (de bezetting waarin hij of zij bezig was op het moment van aanvang van arbeidsongeschiktheid) en "elke bezetting" classificaties, waar de uit te voeren de scope wordt verbreed en de verzekerde moet de verzekeraar dat hij of zij is uitgeschakeld tegen het verrichten van bezetting te voldoen. In het algemeen de "eigen bezetting" test is de tijd beperkt, vaak beperkt tot een periode van twee jaar.

De "enige bezetting" test omvat niet de eventuele bezetting maar is vaak geïnterpreteerd om een ​​beroep waarvoor een verzekerde zou "redelijk geschikt is" door middel van zijn of haar "training, opleiding en ervaring" te betekenen. De toepassing van de "enige bezetting" test is subjectief dat is afgestemd op het individu idiosyncratische "training, opleiding en ervaring." Als zodanig, de bepaling, hoe