Als een niet-roker Ik ben blij met de manier waarop de wetgeving heeft eindelijk gegarandeerd me de frisse lucht als ik een maaltijd in een restaurant, reizen met het openbaar vervoer en bezoek openbaar gebouw van een soort of andere. Ademen frisse, schone lucht is een van die grondstoffen die moeten worden beschouwd als een recht van de mens om te worden genoten door iedereen, net zoals vers, schoon water. We zullen nooit dat utopische positie terechtkomen, maar in ieder geval kunnen we proberen.
De meeste landen hebben nu de luchtvervuiling in theorie verboden, zelfs als de praktijk loopt achter op de wet om in meer of mindere mate, meestal groter . Zelfs kleine, door armoede geteisterde Malawi wetgevend in het voordeel van schone lucht, en sommige mensen daar proberen om verder te gaan dan de rest van de wereld.
Een wet worden doorgegeven leest "Eenieder die bederft de sfeer in elke plaats zodat het schadelijk voor het publiek om de gezondheid van personen in het algemeen woning of uitoefening van activiteiten in de buurt of het passeren langs een openbare weg maakt zich schuldig aan een misdrijf ". Fijne dingen.
Maar een rechtspersoon is het argument dat de bovenstaande verbod omvat scheten. En waarom niet? Toen ik aan boord van een lange afstand bus eenmaal reis van Amsterdam naar Athene de aangekondigde naar de wachtrij "Als je moet scheet neem dan nu voordat je op de bus doen".
bestuurder en de rechtspersoon vraag is niemand anders dan de minister van Justitie, terwijl de advocaat-generaal erop dat de wet alleen betrekking heeft op wat algemeen bekend staat als de vervuiling in plaats van de wind die na een goede plaat van bonen.
En dit is geen wind up, het is serieus - check it out. En als ik zitten en nadenken over de gevolgen en de complicaties van een dergelijke wet, en vragen zich af hoe het zal worden afgedwongen, ben ik ineens gevuld met sympathie voor al die rokers die gewoon niet kan stoppen.