Een paar regels op Manmohan Singh, minister-president van India
brotee Mukhopadhyay
Manmohan Singh heeft bereikt uitzonderlijke erkenning van een deel van de globale mensen als de beste van de premiers van India sinds de glorieuze dagen van Pundit Jawaharlal Nehru. Men moet evenwel in gedachten houden dat hij in de Indiase politieke arena voor de laatste twee enige decennia. Dit is om te zeggen dat hij niet en heeft nooit een doorgewinterde politicus geweest. Eigenlijk is hij een succesvol academicus, een geleerde in de economie, een geleerde met een wereldwijde reputatie.
Hij moet bijdragen tot de economische hervormingen in India sinds 1991, toen de toenmalige premier PVNarasimha Rao verantwoordelijkheid van de Indiase economie in zijn hand heeft aangeboden. Manmohan Singh heeft zijn best gedaan om in India een bijpassende partner van de actieve landen in de internationale handel en commercie te veranderen.
Manmohan Singh, tachtig jaar oud op dit moment, is gebleven in de stoel van de Indiase premier sinds 2004. Zijn eenvoudige benadering, zachte en vriendelijke stem, benijdenswaardige geduld en stille stevigheid hebben iedereen gecharmeerd.
Een fervent voorvechter van het kapitalisme, en dus van de open markt, hoewel hij is, zijn vier jaar oude samenwerking met de Indiase links kon niet veel vragen oproepen. Dit kan zijn vanwege het feit dat de Indiase linker niet echt links of Indian linker heeft met verloop van tijd, liet veel van de eigenschappen en beperkingen van de linkse ideologie en praktijken.
Dit heeft bijgedragen Manmohan Singh om bij hen op dezelfde boot 2004-2008 tot Prakash Karat (secretaris-generaal van CPIM) en zijn kameraden het tapijt hebben getrokken met wilde domheid tot een daling van de Manmohan Singh overheid veroorzaken. Manmohan Singh heeft echter in geslaagd om te komen tot het einde van de looptijd van vijf jaar.
Manmohan Singh, als de favoriet jongen van de westerse wereld, vooral van Amerika, heeft vooral gewerkt om het belang van de dienst rijk en gaan-naar-rijk van de Indiase bevolking, toen weinig is, tegen die tijd, bereikt om veeg uit de tranen van de hongerige miljoenen, die ook al vertegenwoordigen vijftig procent in kracht in India, zijn verstoken van voedsel en onderdak en gezondheidszorg en onderwijs en elektriciteit.
Manmohan Singh heeft stil gebleven wanneer de linkerzijde in West-Bengalen, onder leiding van de Communistische Partij van India (Marxistisch) heeft alle normen van de democratie