Joseph Rotblat is vooral bekend voor zijn bijdragen aan het begrip van de kernfysica en zijn werk over de ontwikkeling van de atoombom als onderdeel van wat werd aangeduid als het Manhattan Project. Wat minder bekend over zijn leven was zijn rol als een voorstander van vrede tijdens de gevaarlijke koude oorlog periode na de Tweede Wereldoorlog. In feite, na een verblijf van een jaar aan het Manhattan-project, liep hij naar buiten en werd verdacht van een Sovjet-spion vanwege zijn verzet tegen het project.
Rotblat was een vooraanstaand onderzoeker op de biologische effecten van straling en uit de vroege jaren 1950 tot zijn dood in 2005 heeft hij een sterk voorstander van de afschaffing van kernwapens en de bevordering van vrede was. Hij speelde een belangrijke rol bij de oprichting van de Pugwash Conferences on Science and World Affairs en won de Nobelprijs voor de Vrede in 1995.
Hij werd geboren in Warschau, Polen op 4 november 1908 en had wat hij persoonlijk beschreven als een gelukkige jeugd. Op dat moment werd Polen verdeeld en Warsaw werd onder controle van de Russische tsaar.
Zijn vader was een succesvol zakenman en paardenfokker. Deze voorspoed werd zwaar beïnvloed door de Eerste Wereldoorlog, voor de grenzen werden gesloten en paarden werden opgeëist door de regering zonder compensatie. Zo ernstig was daling van de familie dat ze doorstaan extreme armoede.
Rotblat werd een leer elektricien, en begon zijn eigen bedrijf de installatie van elektrische verlichting wanneer het concept van de elektrificatie in de kinderschoenen stond. Hij had een voorliefde voor de wetenschap en had een actieve verbeelding.
In 1929 trad hij toe tot de Vrije Universiteit van Polen. Het was een ongebruikelijke milieu in dat het personeel hield socialistische standpunten. De Vrije Universiteit had nauwe banden met de Miroslaw Kerbbaum Radiologisch Laboratorium van de Poolse Wetenschappelijke Vereniging, waar mevrouw Curie diende als ere-directeur. Rotblat toegetreden tot de Radiological Laboratory, waar hij een ontmoeting met de man die zijn mentor, Ludwig Wertenstein zou zijn.
Wertenstein had twee jaar in de Cambridge laboratorium bracht, waar hij werkte met Ernest Rutherford, die de atoomkern ontdekt en James Chadwick, die de subatomaire deeltje, het neutron ontdekt. Naast zijn wetenschappelijke referenties, Wertenstein was een taalkundige en een dichter. Van en ethische en morele standpunt, was hij een humanist. Het was de diepte van de morele kara