De wereld is gewend geraakt aan de mensen hun eigen land op de vlucht met alle mogelijke middelen om onderdrukkende regimes te ontsnappen en op zoek naar een beter leven voor zichzelf en hun gezin. Dergelijke ontsnappingen vaak eindigen in de dood. Voor de vluchtelingen die het geluk om de reis met succes, bij aankomst op de gekozen bestemming (of het voor hen gekozen bestemming) te maken kan betekenen vaak verdere onderdrukking en armoede, veel wordt in criminele activiteiten of prostitutie gedwongen om te overleven.
< p> Vietnam, China, Libië, Somalië, Cuba, Zimbabwe, Tsjaad, Birma; de lijst van landen die geen hoop of de vrijheid om hun eigen burgers te bieden, is een lange. De door vluchtelingen van hun ervaringen accounts zijn schrijnend, en veel groepen mensen worden over het hoofd gezien door de internationale gemeenschap.
Een van deze groep is grotendeels opgebouwd uit Eritreeërs en Ethiopiërs die hebben geprobeerd om hun land te ontsnappen vinden veiligheid en een nieuw leven voor zichzelf in Israël.
De reis is echter verraderlijk, en vele honderden zijn gevallen in de handen van gewetenloze bedoeïenen omdat ze hebben geprobeerd om tocht over de Sinai woestijn naar het beloofde land te krijgen.
Degenen die gevangen worden gehouden in smerige, onmenselijke omstandigheden terwijl hun ontvoerders martelen hen om hen te overtuigen om familieleden te contacteren via de mobiele telefoon, die vervolgens onder druk om grote sommen geld over naar buitenlandse bankrekeningen worden gebracht.
Geverifieerd verhalen worden verteld van marteling door de verkrachting en elektrische prikstokken voor vee, met veel mensen sterven.
Het Sinai valt onder de bevoegdheid van Egypte, en hoewel de Egyptische autoriteiten hebben gewaarschuwd voor wat er is gebeurd in het kader van hun ogen ze hebben gesloten die ogen en ontkennen dat er een probleem is.
Het merendeel van de vluchtelingen natuurlijk zijn jong en hebben jonge kinderen, de bendes die geen gedachte voor iets anders dan afpersen van geld van hun angstige familieleden.
De gevangenen worden vaak gehouden in kuilen zonder sanitaire voorzieningen of gezondheidszorg en leven in voortdurende angst.
Een uitstekend boek dat het lot van mensen die proberen om repressieve regimes ontsnappen hoogtepunten is Leaving Tanger door Tahar zijn Jalloun. Daarin hij levendig toont het lijden jongeren moeten doorstaan om hun doodlopende levens ontsnappen in Marokko, en hij beschrijft ook wat ze moet