Buitenlands beleid onder de 1987 Filippijnse Constitution

De Grondwet van 1987 van de Filippijnen is de derde grondwet van de Republiek sinds de erkenning van de onafhankelijkheid in 1946. Het werd opgesteld door een constitutionele commissie opgericht op grond van artikel V van Proclamatie No. 3 uitgegeven op 25 maart 1986, die de voorlopige grondwet of "Freedom Grondwet" na de installatie van een revolutionaire regering "door middel van een directe uitoefening van de macht van het Filippijnse volk" afgekondigd.

De 1987 Grondwet bepaalt bepaling dat kader voorziet op hoe ons buitenlands beleid te voeren.

ARTIKEL I Sectie 1.

"De nationale grondgebied omvat van de Filippijnse archipel, met alle eilanden en wateren daarin omarmd, en al andere gebieden waarover de Filipijnen de soevereiniteit of jurisdictie, bestaande uit de territoriale zee, de zeebodem, de ondergrond, de insulaire planken, en andere onderzeese gebieden. De wateren rond, tussen en het aansluiten van de eilanden van de archipel, ongeacht hun omvang en afmeting maken deel uit van de binnenwateren van de Filippijnen. "

In artikel I, deel van de Grondwet 1987, die voorziet in het nationale grondgebied van het land.

Het draagt ​​al het buitenlands beleid van implicatie, als gevolg van de afschaffing van de uitdrukking " en alle andere gebieden die behoren tot de Filippijnen door historische rechts of juridische titel"

in de 1973 Grondwet. Het laten vallen van de frase heeft argumenten die de Filipijnen had juridisch en formeel overgegeven haar vorderingen op gebieden die juridisch en historisch behoren tot de Filippijnen voortgebracht.

Maar het Constitutionele Commissie 1986 verklaart dat de toevoeging van het woord "alle andere gebieden waarover de Filipijnen heeft de soevereiniteit en jurisdictie"

deed in feite houden de bedoeling van de grondwet van 1973 wat Filippijnse grondgebied bestaan. (Domingo, 1993)

I. twee meest relevante bepalingen van de Grondwet van 1987 met betrekking tot buitenlandse BELEID

ARTIKEL II, sectie 7

"De Filipijnen stelt een na te streven onafhankelijk buitenlands beleid.

In zijn relatie met andere staten zal de voornaamste overweging nationale soevereiniteit, territoriale integriteit, nationaal belang, en het recht op zelfbeschikking zijn. "

Het buitenlands beleid is de basis richting grondslag liggen aan de handelingen van een staat van haar zaken ten opzichte van die van de andere staten. Het is een set van richtlijnen gevolgd door de overheid om de