Ondertussen, activisten en journalisten was plotseling verworven een nare gewoonte om te vallen doden terwijl ambtenaren betaalde lippendienst aan democratische idealen. Zoals de laatste werden verheerlijking van het land zo snel ontwikkelende en modern, werd opgesloten in een strakke race met Irak als de gevaarlijkste plek ter wereld voor journalisten. Jonas Burgos, een landbouwer en activist die al het verstrekken van technische opleiding aan groepen linkse boeren ', was een van die meedogenloos ontvoerd.
Hij was de zoon van de overleden en gewaardeerde oppositie uitgever Joe Burgos, die de iconische Cory Aquino gecrediteerd voor "het aansteken van onze wegen in het donker, lange jaren van martial regel." In een gepassioneerde verklaring, pleitte ze, "ik een beroep op de hoogste autoriteiten van het land aan de duidelijk signaal aan het veld dat Jonas Burgos onmiddellijk moet worden opgedoken door wie wordt hem vast te sturen, en dat er geen schade aan hem moet komen. "Volgens ooggetuigen vijf personen gesleept Burgos van een winkelcentrum in Quezon City en dwong hem in een busje.
Het kenteken van het voertuig werd later herleid tot de 56ste Infanterie Bataljon kamp Bulacan.Commission Mensenrechtencommissie Stoel Purificacion Quisumbing opgeroepen strijdkrachten ambtenaren, waaronder General Delfin Bangit, die de inlichtingendienst van de AFP leidde op dat moment, om licht te werpen op Jonas 'verdwijning. Met ingang van dit schrijven, is Burgos nog steeds vermist.
De duisternis kruipt over het land bereikte een hoogtepunt toen de Ampatuans van Maguindanao werden betrokken in wat wordt algemeen beschouwd als de meest gruwelijke politiek gemotiveerde misdrijven in de geschiedenis van zijn mensheid: de gruwelijke slachting van hun rivalen, samen met meer dan twee dozijn media mensen. Dat monsterlijke daad vestigde de aandacht op de buitensporige speciale behandeling, welke door het paleis om zijn krijgsheren, blijkbaar als een beloning voor "speciale diensten" verleende tijdens verkiezingen seizoenen.
De streep van onderdrukking en onrechtvaardigheid was geenszins beperkt in de laatste jaren van de regering Arroyo. Eén alleen nodig om terug te kijken naar 2003, toen gepensioneerde kolonel Panfilo Villaruel commandeered een bijkomende luchthaven verkeerstoren, die zelfs niet essentieel zijn voor de normale operaties was, uit protest tegen de manier waarop de regering wordt uitgevoerd. Na een kort en vluchtig onderhandelingen, d