Een interview in Hell.

- Tare-otu IV -.

Een interview in

^Hell

Op een koude winderige avond, na een maaltijd werd bereikt en uit te rusten in de maag van ons. Niet bevredigend hoewel, alle lachte met betrekking tot God voor wat we aten. Het is zo veel van een verschil dan van de dagen dat we niets zagen.

In het prachtige huis met lege ruimtes, kon ik niet zeggen van de tijd. Maar zo laat, kan ik me goed herinner. Met wikkels op de grond voor ons te liggen, muggen vieren in de culturele dansen voor de maaltijd die we zijn voor hen.

Ik keek mijn broeders in hun slaap, zo ongemakkelijk, maar niets wat we konden doen. Ik legde mijn hoofd op de grond, dat was als een kussen. Ik was vier; Ik was nog niet te weten wat er werkelijk aan de hand is.

De vloer was goed en koud, lang hebben we op die manier geweest, dus we waren te gebruiken om het.

De donkere! Nooit was ik bang, maar vanaf die nacht, ik kan niet zeggen hoe ik me voelde.

Mijn ogen weigeren te sluiten, zodat uitpuilende blijft voor lang. Ik kon herinneren hoe ik te zeggen - 'Mama, mama, ik zie dingen die zijn er gewoon niet.

Zelfs toen mijn ogen openen en toen mijn ogen zijn gesloten. Ik kan niet zeggen wat ze zijn '. 'Dan niet kijken', zei ze dan. -. Ik wil voor je bidden

Ongeacht het gebed, het is van de stijging

'Je hebt die gave van God zoon, niet bang, maar bereid. Ik zie ook dingen en je weet dat ik doe. Het zou een eigenschap, maar het is goed '.

Ze zei tegen mij zachtjes, als mijn hart werd sterk en bereid zijn te blijven zien meer en meer.

Die nacht schrok me niet , maar ik voelde me in die kamer, een vreemde aanwezigheid. Ik begon te denken dat er iets gebeurt, of te gebeuren.

Ik bleef wakker tot ik kon niet meer. De slaap kwam als een briesje van zee, weg te nemen mijn gedachten en mijn angst te overwinnen. Voor mij werd ik gered door mijn slaap, voor wat ik was bedoeld om te zien, heb ik niet zie.

En daar was ik, een vier jaar oud die nog de verhalen van de mensen die hebben of hadden horen geen ogen en wenste voor een, terwijl op mijn jonge leeftijd heb ik wou dat ik zag niets meer. Want in mijn ogen is een extra gezicht dat soms maakt me mijn ogen te sluiten en te zingen alsof ik was Ray Charles.

Een droom kwam.

Dit verhaal is van de waarheid, voor de nacht dat door middel kwam was geweldig voor mij dat de droom gehad. Een droom, in de hel.

Ik wist niet van voorspellingen, wist ik niet van visioenen, geen van openbaringen, maar ik wist va