Elke gelijkenis met bestaande personen is toevallig ...
*** Farting vermoeid op de leren stoel van de donkere kantoor (de bonen waren gebakken en "zware"), Philip Marlow links wat rook door zijn geelheid tanden, die stevig aan de rand van een goedkope sigaar gehouden.
Met een wanhopige poging, uiteindelijk slaagde hij erin om de exacte punt van zijn terug te vinden, die gemarteld hem en liet een kleine glimlach om te ontsnappen uit zijn vermoeide ogen. Het was 04:00 en niets de minuten die langzaam waren passeren, gestaag, aanhoudend saai.
zou kunnen vullen Er was Judy, hij haar beloofd te passeren, maar niets kon hem opstaan van het kantoor dat ooit had voldoen aan dergelijke glorie. Een paar straten verderop in de stad, Judy was goed van bewust dat ze hem nog niet ontmoet vandaag, misschien voor een lange tijd. Al deze gedachten waren in haar hoofd, terwijl ze probeerde om de tweeling het leven in haar beha te regelen. Oké, had ze kreeg een paar pond, maar haar tieten groeide buitenproportioneel en nu verstikt ze in hun smalle nest. In de donkere kantoor van de glimlach van de ogen Philip, niet bedoeld om te verdwijnen.
Slechts een paar meer scheten zijn vertrek zijn onrustige darm. Hij herinnerde zich 30 jaar geleden, op een zondagochtend in de kerk, zijn glanzende haren en gepoetste schoenen, en haar, Judy, in haar ernstige jurk zo mooi, zo mooi zijn ... hij 15 was, en ze was rond 12 en de zon vermengd met de geuren van de kerk. Toch getroffen hij met vroomheid, dat hij het bijwonen van de bevelen van een ex-moslim uit Christodoulos, die naar hun dorp was gekomen voor de "grote" evenement.
Nu, 30 jaar later, wat er van dat alles? Het dorp ontvolkt, en hij in korte tijd ook Judy, kwam naar Athene om een met het publiek te worden, om een weg, een doel te vinden. Niets bleef noch lijkt het, alleen Christodoulos betekent niet om te reizen rond het kleine land te stoppen als een personage in oude films Fellini's ... (hey Zampanooo ...).
Ok, hij aanvankelijk met succes, werkte met de KGB en CIA op hetzelfde moment, met goederen en bads, met uglys en handsomes, onder licht en duisternis, totdat langzaam maar gestaag decadentie opgetreden.
U ziet, de Koude Oorlog eindigde, niet een nieuwe dictatuur kwam, niets ... Wat Judy, na een korte periode van tijd, ze vast te zitten in de rode lichten, die haar jaren, haar ernstige jurk en de natuurlijke rode kleur van haar verbruikte gladde kuikens. Nu dat ze opgroeide, (ze is 42) begon z