Zwaard maken in het feodale JapanThe Katana - zwaard van de Samurai

afhankelijk van het zwaard maker. Deze procedure dwingt verontreinigingen uit het metaal en produceert microscopische afwijkingen in de moleculaire rooster voegen sterkte aan het metaal ook. Dit is het verschil tussen gesmede en gegoten metaal, is gesmeed metaal gewerkt door hameren in vorm en is veel taaier dan gegoten metaal dat alleen gesmolten is gemaakt en gegoten in een vorm (cast) en mogen stollen. Meestal zijn de katana werd een maximum van 16 keer gevouwen alvorens te worden gehamerd in de eenvoudige vorm van een zwaard.

Op dit punt de katana zou hebben weinig of geen curve, die uiteindelijk werd gemaakt met een slimme manier van blussen. Dit werd gedaan met behulp van een klei slurry, waarvan de formulering was uniek voor elke maker zwaard, om het blad in verschillende mate isoleren. Door een zwaardere jas op de rug en een dunnere laag op de scherpe rand een warmtegradiënt kunnen worden geproduceerd.

Dit patroon van de isolatie zou ertoe leiden dat de messen scherpe rand zeer snel af te koelen en te verharden tijdens afschrikken proces terwijl de ruggengraat langzamer iets eerder dan zou afkoelen en contract onmiddellijk te harden. De karakteristieke contour van de katana blad wordt veroorzaakt door de geringe krimp van de wervelkolom in de loop van enkele quenching cycli. Met de kosten van een traditioneel katana potentieel dan tienduizenden dollars, kunnen ze onbetaalbaar.

Echter, de kwaliteit reproducties gemaakt met moderne productietechnieken zijn beschikbaar tegen redelijke prijzen van de meeste plaatsen die vechtsport benodigdheden verkopen.