Als de Tag Heuer Monaco V4 project begon vorm te krijgen in 2002, het design team volgde de snelle stijging van de populariteit van de tourbillon en erkende dat het nog steeds afhankelijk van het kanaliseren van de macht van het vat naar de echappement door middel van tandwielen en versnellingen. Na de primaire brainstormsessies, TAG Heuer's design team had de kans om te werken met een paar toonaangevende vernieuwers in 3-D animatie en in het bijzonder met lean-Francois Ruchonnet, waarvan specialisatie micro-mechanica.
Het team werd verliefd op de gedachte van het creëren van een beweging patroon na een V4-motor, met vier voorjaar vaten en een rechthoekige kronkelende massa die een lineaire beweging veroorzaakt. Zij waren van mening dat de traditionele rotor dat de kronkelende stroom levert voor veel automatische horloges verbergt de beweging. In hun streven naar innovatie, het ontwerp team vond alsof ze het creëren van een supercar engine.
In plaats van tandwielen en tandwielen om de macht van de lente vaten te brengen, ze ervoor kozen om horloge geschiedenis vast aan de hand getande, V-vormige aandrijfriemen. Om de V4 concept verder zetten ze op de vier vaten in een V-vormig, hellend op 13 ° met de hoofdplaat brengen. Met behulp van het nieuwe concept is het mogelijk door de case-terug naar de vaten, de aandrijfriemen en de lineaire slippen gewicht die de bevoegdheden van het horloge bekijken. Omdat hun praktische functie, zijn deze ook veranderd in een belangrijk designelement.
Tijdens de ontwikkeling jaren het ontwerpteam kreeg samen met een uniek internationaal netwerk afkomstig uit beroemde high-tech bedrijven, onderzoeksinstituten instituten en universiteiten. De processen die in het ontwerp, prototyping en productie van de V4 zijn vergelijkbaar als die gebruikt om complexe aerospace systemen te ontwerpen. Technieken, middelen en deskundigheid werden afgeleid van een eclectische fusie van disciplines, zoals de automobielindustrie en de IT-industrie, chemie, toegepaste wiskunde, klimatologie, micro-mechanische wetenschappen en computer engineering.
De heer Linder uitgelegd "In 2004 zetten we een grote ontwikkeling team en haar methodologie was om synergieën tussen de verschillende specialisaties maken. We huurden Guy Semon, een top-ingenieur uit de luchtvaartindustrie en een high-tech engineering team. Wanneer u een horloge te maken kunt u een aantal prototypes te produceren, maar als je een vliegtuig te bouwen als een Airbus, het moet