Tour Tibet En China

Tibet is fascinerend. Ik heb alleen gezien Tibet in de zomer. De lucht is een firmament, saffier in kleur, diep en mooi. De witte wolken, zo wit als Hada, dat is een stuk van de zijde gebruikt als groet geschenk onder de Tibetanen, vormen patronen hoog boven, die veranderen in vorm met de variaties in de kracht en de richting van de wind. Enkele bergtoppen zijn eeuwig met sneeuw bedekt.

Als je kunt klimmen naar de top van een berg sneeuw die vier of vijf duizend meter boven de zeespiegel, zult u zien de wolken drijven aan uw zijde en kronkelende rond je voeten, alsof ze een kudde van zacht en aanhankelijk zwanen teder houden je bedrijf. Wanneer u tussen de bergen en rivieren, zal je het gevoel dat overal in Tibet zijn er infatuating scènes, die radicaal verschilt van de scènes die je tegenkomt elders, want ze lijken om de kracht van het reinigen van een persoon innerlijke wereld zijn. U zult willen daar blijven hangen, indien mogelijk, en het uitstellen van uw rendement.

Zelfs als je in het vliegtuig en zijn afscheid naar Tibet, zult u de onweerstaanbare verleiding om te staren naar Tibet door de ruit te voelen. De torenhoge bergen geleidelijk afneemt in grootte, draaien in een uitgestrektheid van donker groene kleur, worden verborgen eindelijk in de lagen van de witte wolken van Tibet. Op dat moment, zult u zeker zeggen tegen de diepblauwe hemel, "Hoe ik wou dat je weer te zien, Tibet!" Tibet waard bevolkingsgroepen hechten aan en koesteren in de boezem, omdat het bijna onbegrensd groot, onovertroffen mooi, zonder dat decoraties.

De hele "individuele" kan niet, maar het gevoel een grote bewondering voor deze stijgende in zijn /haar borst tijdens het staan ​​oog in oog met het. Als een "individuele" zou je diep bewust van uw eigen "minuteness" zijn. Je zou het gevoel dat de kwestie die u gisteren ongerust is niet meer van enig belang vandaag. Het leven is voor zijn eigen reden veel belangrijker en veel kostbaarder dan iets anders. Voor veel mensen, zou een poging om het prachtige landschap van Tibet te beschrijven met behulp van gedichten of naïviteit of een pretentie te raffinement zijn.

Daarom kan ik u alleen geven hieronder een realistische schets van de plaatsvinden.Het Tibetaanse volk noemen zichzelf "Bod". Maar in de oudheid hun naburige volkeren, met name de Tujues, noemde hen "Tu Bod". Vanuit een taalkundig oogpunt, kan het woord Tu een artikel in het Tujue taal geweest, een beetje zoals het lidwoord 'de' van het Engels. De Tujue mensen waren ooit