Vietnamese Voor Beginners

Vietnamese voor beginnersWe bleef in een kleine lokale hotel in Phan Thiet. Niemand sprak Engels dus moesten we onze eerste Vietnamese woorden te leren. Vietnam, ik denk dat ze niet had gezien veel toeristen. De meeste kinderen en honden (grappig genoeg) waren absoluut terriefied van mij. Ze keek me aan, begonnen de kinderen te huilen en de honden rende weg.

Ik denk dat het de kleur van mijn haar zijn geweest, toch kon ik niet binnen 4 maanden zijn veranderd in een eng beest? Natuurlijk de anderen dachten dat het was ongelooflijk grappig, maar ik probeerde te glimlachen naar hen en gedragen zich netjes - geen success.We ging ons voor het diner en hoewel in de middag door de straten waren leeg geweest, om ongeveer 5:00 waren er overal fietsen. Ik overdrijf niet, het was bijna onmogelijk om te bewegen tussen al deze cycli. Er waren menigtes van mooie Vietnamese meisjes in witte gewaden op de fiets.

Later kwamen we erachter dat dit de student uniform voor Vietnamese meisjes. Zeer indrukwekkend sight.Our hotel was duidelijk een goede keuze. Alleen Uli en Matthias had tijdens de nacht dat ze een nacht geboekt had in een squashbaan ontdekt. De arme jongens deelden een muur met een squashbaan en mensen waren het raken van de muur de hele nacht. Goede baan Mui Ne, net buiten Phan Thiet, had een prachtig strand en ze konden halen op sommige slapen en de zon daar. We huurden een aantal bromfietsen en rende weg naar het kleine vissersdorp.

Mensen verzamelden zich om ons heen en ons grondig geïnspecteerd. Ze vonden het bijzonder harige benen Matthias 'voor sommige reason.Then gingen we naar het strand om te relaxen. Een ding om te vermelden is het feit dat, hoewel Matthias had nogal wat gewicht tijdens onze reis tot nu toe verloren, hij nog steeds brak door de strandstoel en het kostte ons een tijdje om de eigenaar dat Matthias was niet te zwaar, maar dat te overtuigen zijn stoel was te old.In de avond gingen we naar een klein restaurant waar we hadden fantastisch eten en goedkoop bier.

We hebben geprobeerd om een ​​woestijn na de maaltijd bestellen maar plotseling de jonge ober rende weg en we waren bang dat we hem met onze arme Vietnamese beledigd (niet zo onwaarschijnlijk gezien Matthias 'record van verstoring van obers, zie verslag van Bangkok). Na een tijdje kwam hij terug, tot onze blijdschap, met 4 Cornetto ijsjes. Die zeker leverde hem een ​​tip. Natuurlijk is de volgende avond gingen we er weer en hetzelfde gebeurde. De enige ramp was Neil's gerecht.

Hij had