Het hoofdthema van Nella Larsens Passing - Deel 2

ben van een zwart kind zou brengen. Toch komt ze over als egoïstisch, en ook racistische richting zwarten. Om haar redenering te rechtvaardigen Clare voegt eraan toe: "Het is alleen deserteurs zoals ik, die bang van freaks van de natuur te zijn." (Larsen 198). Deze opmerking geeft de lezer meer inzicht in hoe Clare voelt richting passeren en huidskleur. Clare aanvaardt dat ze haar wortels heeft achtergelaten en is de inhoud te hebben gedaan.

Haar afkomst, is echter niet zo gemakkelijk afgedaan, en met het vooruitzicht van het hebben van een kind komt het vooruitzicht dat het kind donker zal zijn. Door te overwegen een donkere kind om een ​​speling van de natuur te zijn, is het duidelijk dat Clare is meer dan gewend aan haar leven als een blanke vrouw, en dat ze niet veel weten over het feit dat zwart.

John's uitzicht op huidskleur rechtstreeks betrekking op zijn raciale haat jegens zwarten, maar ook hem in de situatie dat hij in.

De lezer leert vanaf het allereerste begin dat John is een racist, en vervolgens hoe het ging om met hem te trouwen een zwarte vrouw "Toen we voor het eerst trouwden, was ze zo wit als-als-en, zo wit als een lelie. Maar ik verklaar dat ze gettin 'donkerder en donkerder. Ik vertel haar als ze niet uitkijken zal ze wakker één van deze dagen en vinden ze veranderd in een nigger. "(Larsen 200-1). Het is duidelijk dat John het verschil tussen een lichte huid persoon van Europese afkomst en een lichte huid persoon van Afrikaanse afkomst niet weet.

Hij is zich niet bewust van afkomst van zijn vrouw en dit kan te wijten zijn aan het feit dat hij nog nooit een zwarte persoon ontmoet, maar heeft alleen maar gehoord over hun slechte daden en wandaden. Terwijl huidskleur speelt een dominante rol in John's rassenhaat, wordt hij voor de gek gehouden en bedrogen over de hele roman, totdat hij ontdekt duistere geheim Clare.