In de sociale context dat elke wolk veronderstelling dat John kan hebben met betrekking tot Irene's ware kleuren, John wordt verblind door de situatie en de sluier gedragen zou nooit de kans om te worden opgetild om te onthullen wat er onder verborgen. Echter, wanneer deze sociale context is verwijderd, en John kansen in Irene op straat lopen arm in arm met Felise, die "krullend zwart haar Negro" (Larsen 259), de waarheid van Irene's afkomst is onthuld. Bij vergadering, John is de perfecte gentleman, het verwijderen van zijn hoed en lacht. Echter, "...
de glimlach verdween meteen. Verbazing, ongeloof, en - het was te begrijpen? - Gepasseerd zijn functies "(Larsen 259).. Larsen kon gebruikt hebben een aantal werkwoorden of phrasal werkwoorden om de verandering in John's gezicht te beschrijven, maar in plaats daarvan kiest ze te gebruiken 'geslaagd'. Deze keuze Lexis ontstaat een sterke beeldtaal van niet alleen de plotselinge verschil in Irene en John's optredens, maar creëert ook een sterke beeldtaal van Clare's verschijning.
Met zijn nieuwe kennis, het gezicht van zijn vrouw, heeft getransformeerd voor zijn ogen, ondanks het feit dat ze niet aanwezig is.
De gevel, dat is zijn huwelijk gaat door totdat de bovenstaande ontmoeting als hij erachter komt dat Clare zwart. Woedend, zegt hij: "Dus je bent een nigger, een verdomd vuile nigger!" (Larsen 271), maar voordat hij kan zijn vrouw verder te confronteren ze keldert naar haar ondergang.
Skin Kleur en de effecten ervan op de Redfields
Als een integraal onderdeel van het ras, het vermogen om te gaan, en de raciale spanningen die prominent in het tijdperk waarin de roman is ingesteld was, huidskleur speelt een groot deel van de centrale thema, ras. Irene is in het bijzonder bewust van haar huidskleur, en het wordt duidelijk in het begin van de roman die ze is ook tevergeefs. Toen die staarde door Clare in de Drayton, Irene is ongemakkelijk. "Gevoel haar kleur te verhogen in het kader van de voortdurende controle, gleed ze haar ogen neer." (Larsen 178).
Larsen maakt gebruik van ambiguïteit hier briljant als ze verwijst naar zowel Irene verschijnen zenuwachtig en misschien blozen van de druk die ze voelt van voortdurende blik Clare's, en haar bewustzijn dat ze in feite zwart, en dat misschien de persoon staren naar haar kent haar geheim .
De lezer leert dat Irene's huidskleur lijkt op die van "... een Italiaan, een Spanjaard, een Mexicaanse, of een zigeuner" (Larsen 178). Zo kan