racisme en Irene
Hoewel de lezer nooit ziet Irene direct onderworpen aan racisme, deels te wijten aan de kleur van haar huid, doen ze inzicht krijgen in hoe ze zich voelt betreffende het onderwerp herhaaldelijk. Het eerste geval is wanneer ze wordt blootgesteld aan het luisteren naar John's tirade over zwarten. In plaats van uit te spreken voor zichzelf en haar ras, blijft ze stil. Bij later reflectie Ze denkt dat "Waarom had ze niet gesproken die dag? Waarom, in het gezicht van onwetende haat en afkeer Bellew's, had ze verborg haar eigen afkomst? "(Larsen 212).
De lezer wordt geleid om te geloven dat Irene niet haar roots heeft verdedigen ter bescherming Clara en haar geheim. Dit is echter geen reden gerechtvaardigd, aangezien Irene hoefde niet passief beschermen Clare blijven. Sinds de tijd van de abolitionisten, was er een groot percentage van de blanken die werden afgewezen door racisme en werkte onvermoeibaar om het uit te roeien. Passeren als een blanke vrouw in het huis van John Bellew's, Irene had alle gelegenheid om zich uit te spreken, als een blanke vrouw, tegen wat Johannes zei. Het was echter zijn huis dat ze in, en ze te gast was.
Toch kon ze uit hebben gesproken over de situatie met weinig bedreiging geheim wezen Clare's onthuld. In plaats daarvan, stookt ze Brian's tirade door te vragen of hij ooit heeft ontmoet of bekende elke zwarten.
Als een zwarte moeder in de jaren 1920, racisme beren zwaar op Irene's geest bij het denken van het welzijn van haar kinderen. Volledig van bewust dat haar wereld is vol van racisme, Irene wil haar kinderen te beschermen tegen het, in een poging om hen te beschermen tegen de harde realiteit dat de Verenigde Staten was in de jaren 1920.
Toen Ted vraagt aan zijn vader: "Waarom is het dat ze alleen lynch gekleurde mensen?" (Larsen, 262) Irene wordt woedend en staat niet toe dat het gesprek te gaan, vertelt de hersenen dat "je niet met ze te praten over de race probleem . '(Larsen 263). Duidelijk, ze is zich volledig bewust van de problemen die de zwarten worden geconfronteerd op een dagelijkse basis, maar de lezer voelt dat ze niet is onderworpen aan een groot deel van racisme zichzelf.
Dit zou te wijten zijn aan het feit dat zij in staat is om te gaan, en daarmee voorkomt dat de racisme opstelde jegens donkere zwarte mensen, zoals Brian. Bovendien is de algemene beschrijving die ze gebruikt om racisme te beschrijven op het moment is vaag en laat haar onthechting te 'ras probleem "waarvan zij sp