Brian's Perspective richting Passen
Irene's echtgenoot, Brian, ziet de kwestie van het doorgeven als iets triviaal en onbelangrijk in vergelijking met het grotere plaatje, racisme. Hij zegt van passerende "We weten, altijd. Ze doen dat niet. Niet helemaal. Het heeft, zul je toegeven, zijn humoristische kant, en soms zijn gemak. "(Larsen 215) Wat Brian verwijst is hoe witte racisten, zoals John Bellews, kon in die tijd worden gemanipuleerd.
De dwepers zouden openlijk racistisch zijn en maken kleinerende opmerkingen over zwarte mensen, niet wetende dat ze praten met zwarte mensen. Zo is de notie dat Bellews is een racist wordt iets van een spot en oxymoronic, want hij houdt van zijn vrouw, maar heeft een hekel aan zwarten.
Van de zwarten die slagen, en af en toe passeren terug naar de zwarte gemeenschap, zoals Clare, Hij zegt: "Ik denk dat ze bang genoeg zijn de meeste van de tijd dat ze weg te geven aan de drang en slip rug. Niet bang genoeg om ze te stoppen, dat wel. "(Larsen 216).
Hier krijgt de lezer inzicht in hoe Brian voelt over zijn eigen race. Hij is er trots op en ziet dat er een zekere allure dat degenen die terug naar de zwarte levensstijl voorbij trekt. Hoewel hij het gevoel dat ze bang zijn, dat ze nog steeds het risico van de gevolgen terug te passeren. Dit geeft ook inzicht in het tijdperk waarin de roman geschreven werd, toen blanken zwarte Harlem zou infiltreren op quests om gezien te worden als modern, hip en happening.
Maar Brian ziet ook de negatieve kant van passerende terug . Als hij zegt: "Het is altijd gevaarlijk bedrijf, dit terug te komen.
" (Larsen 226) toont hij dat de zwarten zijn meer tolerant te passeren dan blanken. Als een persoon die tussen zijn zwart en wit is, zouden de zwarten de persoon te accepteren, terwijl de blanken niet.
John's Perspective richting Passen
Terwijl Brian weet veel over het passeren van het is het waarschijnlijk dat Clara's echtgenoot, John, heeft nog nooit gehoord van het begrip. Hij is er trots op dat er "geen negers in mijn familie" (Larsen 201) en zijn schaamteloze racisme tegen zwarten informeert de lezer dat hij zich niet bewust dat zijn vrouw is zwart.
Toen hij terug naar huis om drie twee zwarte gasten in zijn huis te vinden, neemt hij aan dat ze wit omdat er geen reden voor hem om anders te veronderstellen zou zijn. Immers, zijn vrouw is 'wit', hij gaat ervan uit dat ze een hekel aan zwarten net zoals hij doet, en dus zou er geen enkele reden zijn om zwarte gasten i