Lang geleden, toen ik nog een elementaire grader, tweede week van de week na de lessen te beginnen was een zeer spannende tijd voor mij. Waarom? Want dat is de periode waarin onze leraren uitgedeeld boeken voor ieder van ons. Ik werd enthousiast over de lessen aan te pakken als ik ga door middel van het schooljaar. Ik geniet van het scannen van de pagina's van de boeken en te zien welk onderwerp mij het meest interesseert. Toen ik er een zie, ben ik gestopt en lees de volledige inhoud. Wanneer u klaar bent, zoeken naar meer.
Omdat het nieuw in de klas niveau, het is net zo goed als rente drives. Toch, dim kanten zijn heel duidelijk. Wat? Onze docenten instrueren ons naar het boek met een andere klasgenoot te delen. Een boek voor twee! Is het goed? Biedt het enorme concentratie aan de student? Is deze situatie niet bemoedigend totaal verschuiving?
In Central Visayas alleen al 6,7 miljoen pesos waarde van ongebruikte boeken worden opgeslagen in het magazijn van het Ministerie van Onderwijs. Dit betekent dat er 114.965 schoolboeken verborgen in de donkere kamer.
Wat in het bijzonder deze boeken deed in de donkere kamer? Gevulde? Waarom is het niet uitgekeerd aan de scholen in Central Visayas, zodat studenten het kon gebruiken? Wat het beste is, gevuld of gebruikt?
Myriaden redenen opgesomd waarom een dergelijke situatie zich voordoen. Ten eerste, leraren zijn bang van verantwoording. Ze werd bang met de mogelijkheid om te betalen als ooit studenten per ongeluk verliezen het. Tweede, opdrachtgevers waren niet in staat om te voldoen aan de eisen van Textbook Exchange Program. Ten derde, de inhoud van die boeken zijn al achterhaald.
Het is al het gevolg van de veroordeling en zal worden verbrand als de go-signaal van de autoriteiten te slaan.
Nu is de vraag: "Wat is echt waar tussen al deze redenen?" Zijn het personeel geïnterviewde net uitgevonden redenen om de intrige te ontsnappen ? Wat veroorzaakt het ministerie van Onderwijs om slak-paced? Wat zijn de oorzaken van de afdeling om stand-still? Wat is het betrokken agentschap? Welzijn van de student? Ik denk het niet! Kwaliteit van het onderwijs? In hun mond, in werkelijkheid niet.
Rizal zei: "De jeugd is de hoop van het vaderland.
" Nu, hoe kunnen we dit rechtvaardigen? Hoe kunnen we helpen vervullen Rizal visie? Autoriteiten, Ik ben moedigen u niet gewoon gaan zitten op een draaistoel, genieten van de airconditioning officee, doe chit-chatten met je collega's, wacht lunchpauze, koffie