Een 'infinitief' is een werkwoordsvorm die meestal p [verdween door het woord 'aan' en wordt gebruikt als een zelfstandig naamwoord, een bijvoeglijk naamwoord of een bijwoord. Wanneer u het woord 'aan' voor de basis vorm van een werkwoord 'to' is geen voorzetsel maar een deel van de infinitief vorm van het werkwoord
Voorbeelden:. "Als vrijwilliger 'is de moeite waard. [infinitief als onderwerp] Niemand wil 'verlaten'. [infinitief als lijdend voorwerp] Hun beslissing was om samen te voegen '. [infinitief als predikaat nominatief] Ik voelde de behoefte om te bellen '.
[infinitief als bijvoeglijk naamwoord] Iedereen was voorbereid 'op te offeren'. [infinitief als bijwoord]
Een 'infinitief zinsnede' bevat een infinitief plus eventuele aanvulling op en modifiers. Voorbeelden: Wilt u liever 'om te slapen tot de middag'. 'Om langzaam en duidelijk spreken' is belangrijk. We zijn van plan om veilig en effectief te werken ".
Af en toe, een infinitief zin kan zijn eigen onderwerp. Voorbeeld: Onze buurman moedigt 'de hond te blaffen'. [Hond is het onderwerp van de infinitief 'blaffen'.
De gehele infinitief zin, 'de hond te blaffen' fungeert als het lijdend voorwerp van de zin.]
Merk op dat het onderwerp van de infinitief uitdrukking komt tussen de belangrijkste werkwoord en de infinitief. Het onderwerp van een infinitief zin volgt altijd een actie werkwoord ,. Soms is het woord 'aan' wordt voor een infinitief gedaald. Voorbeeld: Laat me [te] "de afwas doen". We konden hebben gehoord 'een speld [te] drop'.