Lange tijd geleden, was er een groot wezen in het bos, dat geloofde dat hij was erg lelijk. Zijn geloof was zo sterk dat hij niet wilde niemand om hem te zien. Om dat te doen, zich verborg hij overdag en kwam slechts 's nachts om voedsel te verzamelen.
Maar hij kon niet goed zien in het donker en zou vaak struikelen of stoten in de dingen die een ruckus 's nachts, wanneer de andere dieren wilde slapen. Hij at meestal vruchten en bessen, die bijna onmogelijk om te zien 's nachts zijn.
Al snel werd hij erg hongerig en hadden geen andere keuze dan zijn voedsel te verzamelen overdag. Hij was nog steeds zeer bewust over zijn uiterlijk en vond een aantal grote bladeren om een masker te maken.
Hij was niet de meest gracieuze dieren rond. Toen hij naar bessen verzamelen van de andere dieren zag hem en begon hem te volgen. Voor hen was hij een nieuw schepsel en ze waren nieuwsgierig om meer over hem te weten te komen. Naarmate er meer dieren volgde hem, begon hij te rennen. Helaas heeft hij niet te kijken waar hij heen ging en struikelde.
Hij viel en zijn masker was gescheurd. Als het masker kwam, alle dieren keek hem aan en zei: 'Wooo! "Ze zijn allemaal verliefd op zijn gezicht. Hij heeft de mooiste gezicht dat ze ooit hebben gezien. Sinds die dag, was hij niet meer verlegen over het tonen zich in het bos.
Daarna
Later mijn dochter vroeg me of het dier was een jongen of een meisje. Ik vertelde haar dat het man. Toen vroeg ze hoe een man een kan hebben mooi gezicht. Ik vertelde haar dat veel jongens hebben een mooi gezicht.
Vervolgens vroeg ze, "Alle dieren werd verliefd op zijn gezicht, hoe zit het met zijn lichaam?" Ik antwoordde: "Ik weet het niet." Met dat zei ze, "Dan is de trouwen met zijn gezicht alleen en zette de ring op de neus?"