Een Kind & amp; # 039; s wonder in de O.r

botinfectie in mijn heup, dat kon alleen worden geholpen met chirurgie. Chirurgie had me heel erg bang, maar hij had gemaakt

het geluid zo eenvoudig en gemakkelijk dat ik had geprobeerd om mijn kinderlijke geest te overtuigen, was het geen bod deal. behalve die avond toen

gedachte van mijn ouders had ik slaap ik hoorde ze praten over alle details die hij had nagelaten om me te vertellen.

Ik moet

verblijf in th ziekenhuis voor twee weken en hebben een verpleegster naar mijn huis voor volgende 3 maand, om mij IV

injecties en ake bloed, ervoor zorgen dat ze hebben het allemaal, en dat het zou'nt terug.

Ik had de nacht niet slapen voor de operatie. Ik herinner me een verblijf de hele nacht bidden hetzelfde over en voorbij.

"Alstublieft God geef me een teken dat ik goed zal zijn."

Die ochtend was te snel komen. Als de minuten tot een operatie voorbij

, Mijn hart reed en mijn maag werd

nautious.

Dr.

Miles was gekomen om me te vertellen de verpleegkundige was op haar manier om me voor te bereiden op chirurgie. Ze had me weer,

gerustgesteld, maar het had niet helpen.

Tot slot was ik op mijn weg. Het licht /s op het plafond mesmorized mij als mijn geest in chaotische angst had gedraaid. Ik had

droened het geluid van de ziekenhuisbedden squeky wielen, de stemmen en de gesprekken aan wie de luidsprekers.

Plotseling bed gestopt. Het licht dat me een paar minuten eerder had verblind waren geblokkeerd. Ik concentreerde me en

probeerde seewhat er gaande was.

Dat is toen ik hem had gezien. "Hallo Allie, Hoe voel je je?" Zei de man. Ik

herinneren van zijn oog zonder mankeren, zo vriendelijk, eerlijk, zacht. Hij was gekleed in scrubs arts, een chirurg, s maskeren

gesloopt dus ik was in staat om zijn liefdevolle glimlach te zien. "Ik ben bang," Ik zou squeked. Zijn antwoord is wat meteen had gekalmeerd

elk grammetje van angst en twijfel.

"Ik weet dat je bang bent. Alles gaat goed te zijn, dat beloof ik. Mijn naam is Jezus en ik ga met u

de hele tijd. " Het bed bewoog weer als het rolde in de O.R.

Ik heb niet neem mijn oog van hem af, totdat ik had gedwongen

om, als ze me onder hadden gezet.

Toen ik kwam, vroeg ik evey verpleegkundige of arts I 'd gezien, zou ik zelfs beschreef hem. Niemand had geweten wie ik was

praten about.I'd vertelde mijn ouders en ze geloofden me. Ik was zo zeker van d