Als je kinderen babies ze afhankelijk van u voor absoluut alles ... en er is geen plek waar je liever dan het doen van alles voor hen, daar met hen, nuzzling hen en ze ruiken en naar hen te luisteren ademen.
En dan, ze een beetje ouder, en ze je niet meer nodig hebt zo veel. Je dingen nog steeds voor hen, maar al snel willen ze alles helemaal zelf. Je houdt ze nog steeds, maar het is meer nestelt. En je nog steeds te ruiken, het is gewoon dat de meeste tijden, het is niet zo aangenaam toen ze voor het eerst geboren werden.
En je nog steeds naar hen luisteren ademen, ervoor zorgen dat alles in orde is als ze snel in slaap.
En ze ouder nog steeds. Klaar om de wereld aan te pakken - of op zijn minst de schommel - zonder dat u daar om hun hand vast te houden. Maar, zoals ze lopen weg in de zonnige dag, kijken ze terug om ervoor te zorgen dat je er bent, voor het geval. En je bent er. Er is geen plek waar je liever.
Dan komt de school en meer mijlpalen komen en gaan. Schoenen groter en smellier.
Wat jeans die zo lang je moest ze oprollen waren waren ooit, zijn nu zo kort kan je niet laten het huis te verlaten in hen. U gebruikt om dag in dag uit te pleiten voor hen een dagelijkse douche te nemen, nu is het moeilijk om ze te krijgen tot slechts één per dag te nemen.
Plotseling, net zoals de schemering kruipt omhoog op u wanneer u problemen weg te veel plezier voor de straatverlichting kom op, opeens heb je deze man waar uw kleine jongen was. Een man, die sterk genoeg is om de grote meubels te verplaatsen - door hemzelf.
Een man die brengt je Greatest Hits ABBA cd voor Moederdag zonder dat iemand hem herinneren. Een man die, tot nu toe, maakte al de juiste beslissingen en het is zo'n geweldig persoon en je kon niet trotser zijn.
En dan, net wanneer je denkt dat je niet nodig is en dat uw taak is gedaan en je bent af en toe een beetje betraande ogen elke omdat je hem zo missen ... de telefoon rinkelt.
"Mam, ik weet niet wat te doen. Ik ben zo in de war.
"
" Oké, wat is er aan de hand? "
" Ik weet nog steeds niet wat ik wil doen met mijn leven? Wil ik dokter worden? Wil ik een prive-detective te zijn? Wil ik een ingenieur? "
" Nou, het leuke is, Honey, dat je niet moet nu kennen. Gewoon genieten van de universiteit en je pad dat je op dit moment. Krijg een paar semesters onder je riem en je zult zien dat alles uit zal schudden zonder dat je eens echt over na te denken. "
We spraken het voor ongeveer 45 minuten die dag.
Mee