Mijn ervaring met carpaal tunnel Syndrome

in het schrijven wereld. Ik samen met een paar tijdschriften en ik denk over het schrijven van mijn eerste serieuze boek ...

Ook heb ik genomen op een paar honden lopen dus dit is waardoor ik tijd te besteden in de natuur en te ontspannen, die is wat ik nodig heb.

Epilogue

Een deur die sluit, sluit voor een reden en ik heb geen enkele illusie over het feit dat mijn dagen als een therapeut zijn voorbij, en er is een beetje van verdriet in dit ook, vooral omdat het gebeurde zo plotseling

Als zoiets je overkomt, verandering te omarmen, als je weet nooit wat de geestelijke gaven en de nieuwe spannende avonturen te veranderen zou brengen.

Wat kan lijken als een tragedie, misschien wel een prachtige gelegenheid voor een nieuw begin.