Hij was in de tachtig of meer dan dat. Ik was gewoon op de bank zitten en proberen te genieten van de romantische sfeer van het Britse tijdperk perron. Hij kwam naar mij. In eerste instantie nam ik hem als een bedelaar, maar dat was hij niet. Hij vroeg me waar kom ik vandaan. Ik zei tegen hem: Ik ben niet de lokale, ik ben hier om het wereldkampioenschap cricket dekken. Hij zei, ik weet het, ik heb je nog nooit eerder gezien hier- met een glimlach. Hij zat naast me en begon tegen me te praten.
Op een gegeven moment begon hij een verhaal, het horen van het verhaal van mijn gebeente werd ijskoude gekoeld. Hij vroeg me waar ik verbleef? Ik vertelde hem de naam van mijn hotel. Hij glimlachte weer - een ondeugende één
Hij zweeg, gaf een lege blik op de lege spoorlijn voor een tijdje en dan begon, was het een verlaten paleis van een land-heer van de Britse tijdperk.. Het was niet een hotel eerder. Het land-Heer was een vertrouweling van de Britse East India Company. Tijdens de Sepoy opstand, werden honderden mensen opgehangen in een geheime plaats van dat paleis van het land Heer.
Het was eng genoeg om te horen dat verhaal zit op een Britse tijdperk station van een hooggeplaatste persoon! Een bloedstollend gevoel ging over mijn rug. Hij vervolgde de Jaminder (land lord) stierf zonder zelfs een glas water. Mensen zeggen een vervloekte een - hij was. Later werd het paleis een verlaten één en niemand kon durven om er in te voeren. Geen levend wezen leefde daar voor bijna een eeuw. Spookachtige dingen die er gebeuren. Sommige mensen hoorde gesmoorde kreet in koor uit het paleis. Mensen gebruikt om de baan van het paleis, zelfs tijdens de dag te vermijden.
Hij keek naar de imposante moderne structuur van het hotel, tegenover het station waar ik woonachtig voor de laatste paar dagen.
genoeg- kreeg ik al. Ik nam een onhandige toestemming van hem om te vertrekken naar mijn hotelkamer te laten op zijn vroegst. Hij zegende mij en ik nam een robot verhuizing naar het hotel. Ik heb al werd in beslag genomen met de gedachte van de Jaminder, de opstand, de gesmoorde kreet en de laatste zeven nacht- ik daar doorgebracht.
Op dit moment ben ik het verlaten van de stad en op de weg naar huis, maar het lijkt erop dat ik ben nergens van de 'zeven nachten'.