Ik kan niet wachten! We gaan Cooperstown.

eind. Volgende schilderij was van Lou Gehrig. Een lachende Lou Gehrig. Ik voelde me zo gelukkig alleen maar om in de aanwezigheid van een van mijn all time helden. Zelfs als het was gewoon een foto. Dan was er een van Joe DiMaggio en Ted Williams staat op de dugout stappen Hun lichamen werden schuin naar elkaar toe. Ik heb genoten van de vreugde die ze leken te hebben gewoon daar te zijn. Klaar om een ​​andere game.There spelen waren andere schilderijen een van Jackie Robinson, een van Ty Cobb en een andere van Honus Wagner dat ik hield.

Starend naar het einde van de rij van de schilderijen die ik zag een glazen kast met wat leek op een tan honkbalhandschoen binnen. Dit leek heel raar in dat alle spelers die werden afgebeeld op de schilderijen waren afkomstig uit een tijdperk waarin donkere bruine handschoenen werden gebruikt. . Ik voelde me in de war. Deze Mitt leek niet om hier te horen. Ik moest gewoon om te zien wie de handschoen deze was.I kon mijn ogen niet geloven. Het was niet een handschoen. Het was een sculptuur van een handschoen. Perfect in grootte.

Zo exact dat de grijsachtige gekleurde naden waren compleet in lengte breedte en kleur gedetailleerd. De diepte van dit stuk was ideaal Wat deze beeldhouwer had veroverd verbaasde me. Ik dacht aan de tijd dat hij geïnvesteerd in het creëren van dit stuk. Over hoeveel deze persoon moet hebben gehouden honkbal dat hij nam de tijd om een ​​stuk apparatuur vormen. Ik visualiseerde hij zit in zijn werkkamer spelen met klei om dit stuk echt te maken. Ik belde mijn vrouw te komen zien deze geweldige actie. We hebben allebei werden verplaatst. Ik huilde zelfs.

Ik kreeg een glimp van een van de grootste kunstwerken die ik ooit had gezien. Ik heb de belangrijkste musea geweest en schilderkunst hebben gezien door Van Gogh, Picasso en Dahli ..Ik de Denker van Rodin hebben gezien. Ik ben nog nooit bewoog als ik was door de glove.Whenever ik denk aan de Hall of Fame mijn geest springt naar de handschoen. Ik weet niet of dit stuk is er geen meer. Het had een prijskaartje van $ 8500 toen ik daar was, dus het kan zijn verplaatst. Maar als je de kans krijgt om de handschoen zie ik stel voor dat je een kijkje nemen.

Voel je vrij om dit door te geven aan iedereen die je denkt dat zou genieten van het lezen over honkbal of de Hall of Fame.