In de eerste plaats wil ik alle lezers die reageerden op de laatste weken artikel over mijn moeder bedanken. De show van zorg, ondersteuning en bemoedigende woorden laat het me weten Ik heb veel goede vrienden die er zijn. Nogmaals dank, het betekent veel voor me.
Ik heb nagedacht over deze week onderwerp nogal een beetje over de jaren. Nu lijkt een goed moment om het te bespreken.
Toen deden we in Amerika beginnen de afwikkeling voor de tweede beste veel minder 37 in zaken als de kwaliteit van de gezondheidszorg in vergelijking met de rest van de wereld?
We hebben geen genoegen voor de tweede beste tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was onze superieure vermogen om oorlog materialen en de best getrainde mannen en vrouwen in de wereld dat de oorlog gewonnen te produceren. We hadden niet domineren de auto-industrie voor tientallen jaren, omdat we geregeld voor de tweede beste, maar we vinden nu onze belangrijkste autofabrikanten failliet te gaan.
We hadden geen genoegen voor de tweede beste wanneer we naar de maan, vond de Titanic, ontdekte penicilline, de telefoon, de fonograaf, of vele honderden andere eerste van Amerika wordt genoteerd voor.
Maar toch nu vinden we onszelf afwikkeling voor wat we kunnen krijgen als een volk. Toegegeven, ik spreek in een brede algemeenheid. We hebben nog een aantal zeer succesvolle en rijke mensen in ons land. Hoe ze er het onderwerp voor een andere dag.
Het is mijn observatie dat wij als individuen hebben geregeld voor de tweede beste auto's, reclame, kleding, klantenservice, politici, leiders, noem maar op veel te lang. We hebben ook toegestaan ons naar de tweede beste te worden op een persoonlijk niveau. Wij, als mensen, hebben onze trots in een job well done verloren; we hebben de schande van minder dan stellaire verloren. We hebben besloten om op individueel niveau om gewoon regelen voor een aantal in plaats van alle. Nogmaals, ik heb het in brede algemene termen die hier; Als de schoen niet past dan niet dragen.
Ik ben hier niet praten hebzucht. Ik heb het middelmatigheid. Wanneer we iets doen doen we het met al onze mogelijkheden, talenten en energie? Geloof me, ik ben hier in gesprek met mezelf ook. Geven we of alles naar onze klanten, onze vrienden, onze familie en onze gemeenschap? Geven we onszelf 110%, ongeacht wat het is? We zijn uitgegroeid tot een natie van "vroeger was". We kijken terug op onze gloriedagen en zitten op onze banken.
We hebben gebiologeerd met de enorme hoeveelheden va