Een korte geschiedenis van Radiant Barriers

Een korte geschiedenis van Radiant Barrières

Het gebruik van stralende barrières als een methode van permanent energiekosten verminderen en het verhogen van het comfort van woningen en gebouwen dateert uit de jaren 1920. Het gebruik ervan al snel geconfronteerd met veel oppositie - de traditionele vormen van isolatie de voorkeur heeft. Echter, de effectiviteit van de stralingsbescherming en reflecterende isolatie bleef de belangen van architecten en ingenieurs die waren gericht op de energie-efficiëntie te winnen, en ze begon te geven in hun gebouw en ontwerpplannen.

Uiteindelijk, hun vastberadenheid en die van de reflecterende isolatie-industrie - in combinatie met wetenschappelijke ondersteuning van de voordelen van stralende barrière die werd steeds op grote schaal beschikbaar, overtuigd overheidsinstanties, bouwers, en consumenten om het te accepteren als een manier om hogere energie-efficiënte huizen te bouwen.

In 1945, Alexander Schwartz, voorzitter van New York City's Infra Insulation, Inc.

, produceerde een stralende barrière reflecterende isolatie product genaamd INFRA Insulation, speciaal ontworpen om de zomer warmte te krijgen en de winter warmteverlies te verminderen in woningen en in commerciële gebouwen. In de jaren 1950, INFRA Insulation introduceerde een accordeon-voudige stijl product op de consumentenmarkt die werd geadverteerd als iets dat gemakkelijk te installeren door iedereen die een nietpistool kon gebruiken was. Krantenadvertenties toonde zelfs vrouwen het installeren van de stralende barrière in hun eigen huis.

In het midden van de jaren 1950, NASA probeerde een manier om astronauten te beschermen vinden tijdens ruimtewandelingen vanuit extreme temperaturen verschuivingen variërend van -273 graden Celsius tot 238 graden Celsius. In plaats van het pakken met een zeven voet dikke beschermende laag met behulp van conventionele isolatie, die uiteraard onpraktisch was isoleren zij zich tot Clark E. Beck, PE, van Wright-Patterson Air Force Base de ontwikkeling van reflectieve technologie voor de ingenieur ruimtevaartprogramma.

Met slechts iets meer dan 17 pond per duizend vierkante voet, het materiaal reflecterend oppervlak behouden meer dan 95% van de dodelijke directe straling van de zon (stralingswarmte) vanaf het bereiken van het inwendige van het ruimtepak koel te houden. Kleine gaatjes toegestaan ​​vocht kan ontsnappen, terwijl meer hittegolven van het krijgen door middel van aluminiumfolie stralende barrière weer