De beginselen van redelijke voorzienbaarheid in Kostuum voor schade voor de geestelijke marteling Deel 2
Door
SJ Tubrazy
< p> De test van voorzienbaarheid moet worden beoordeeld "van de standaard van een man van normale voorzichtigheid die zou bepalen dat elke onrechtmatige daad, ongelukken of letsel aan een persoon of eigendom zou doen '. zijn een waarschijnlijke oorzaak voor mentale schok voor dergelijke familieleden of personen, die zeer dicht bij het slachtoffer waren, maar waren niet aanwezig op de plaats van het optreden noch getuige van het incident.
Een ander aspect dat moet worden onderzocht of een aanklager die heeft niet gezien het incident noch leed enig lichamelijk letsel kan optreden bestand voor schadevergoeding. Een persoon die naar "gegronde vrees van de directe schade" wordt gezet dorre lijdt lichamelijk letsel als gevolg van schokken die voortvloeien uit het gevaar van fysieke impact hoewel het niet uitgekomen, kan een actie een eis tot schadevergoeding in te dienen.
Toch zal een actie ook liggen voor shock veroorzaakt door werkelijke zicht of geluid of aanhouding van onmiddellijke lichamelijk letsel aan een familielid of vriend. De aanwezigheid van de eiser op de plaats van het voorval is niet langer een opschortende voorwaarde voor het eisen van schadevergoeding. Het is niet de aanblik alleen al veroorzaken schok die een eiser recht voor het claimen van schade, maar als dergelijke schok is geleden door het geluid of horen van het incident, kan een dergelijke vordering worden gemaakt.
Er kan geen maatstaf of definitief worden beginsel assesging schade in dergelijke gevallen. De schade wordt bedoeld om een partij die lijdt een verwonden compenseren. Het kan lichamelijk letsel verlies van reputatie, het bedrijfsleven en ook mentale schok en lijden zijn. Tot dusver zenuwschok betreft, afhankelijk van de aan te tonen de aard, omvang en de omvang van dergelijke lijden bewijs, maar ook op die grond meestal moeilijk om een redelijke vergoeding evalueren en indien deze omstandigheden is het oordeel van de rechter die kan op de feiten van de zaak en gezien hoe ver de samenleving zou achten om een eerlijk bedrag zijn, bepaalt het bedrag dat moet worden toegekend aan een persoon die een dergelijke schade heeft geleden.
Het geweten van het Hof moet ervan overtuigd zijn dat de toegekende schadevergoeding zou, zo niet volledig, afdoende te compenseren de benadeelde partij.