KRACHTEN VAN DE RAAD VAN STATE
Door
SJ TUBRAZY
Sinds efficiënte administratie is niet compatibel met een minachting voor de rechten en vrijheden prime van de gewone man De conseil claims en oefent rechtstreeks gezag over alle leden van het bestuur, met inbegrip van de ministers, met betrekking tot hun administratieve handelingen en heeft de macht om ze veracht door te verklaren dat ze ultra vires te zijn. Het is niet ondergeschikt aan de regering en kan bellen, zelfs de ministers zo vol overtuiging goed als iedere gewone burger.
De Franse mening is dat een minister overtuigd zijn van de juistheid van de orders doorgegeven door hem en dat moet als hij zo tevreden moet hij als minister moet redelijke gronden waarop zijn tevredenheid is gebaseerd voordat er een bevoegde instantie ter discussie te stellen dergelijke orders en zodra hij is bezeten van dergelijke gronden hij wordt automatisch gebonden plicht om ze bekend te maken aan de Conseil d produceren 'Etat, indien nodig.
Met andere woorden, zou het louter subjectieve tevredenheid van de directie niet genoeg zijn, zoals in landen na het Britse systeem van de wet, tot de bevoegdheid van de Conseil de weg staan. De loutere tevredenheid van de beheerder niet zou binden de handen van de Conseil noch kan zijn bevoegdheid worden verdreven over de exceptie van "redenen van de staat". Alle executive acties moeten worden gerechtvaardigd voordat het niet alleen in de zaak, maar ook van kracht.
In het kort, elke uitvoerende actie moet worden ondersteund door een of andere reden en verder die reden moet ook het geval als een feit zijn. Dus de Conseil bevoegd is om te onderzoeken waarom een paspoort werd afgegeven aan een bepaald persoon, waarom bepaalde personen niet opgewassen waren genomen voor de benoeming van een ambtenarenapparaat, of zelfs waarom eigendom van een bepaalde vreemdeling in beslag waren genomen. Het is door het toedoen van de macht die de Conseil voorkomt officiële onrecht.
De Raad is dus treffend beschreven door Hamson als "de belofte van de mogelijkheid van administratieve rechtvaardigheid". De Franse burger vrij om de executive officers van de regering en zelfs de ministers dagvaarden voor hun administratieve handelingen om dergelijke handelingen aan de test van de rede te brengen.
De Conseil, het zal dus worden gezien, terwijl die behoren aangezien het geheel en al aan het College, het delen van hun diepste geheimen, het uitstippelen van hun beleid en actielijnen, als